زمینه و هدف: ورود دانشجویان به محل تحصیل جدید، آنان را در معرض فشارهای روانی-اجتماعی از جمله خودکشی قرار می­ دهد که می­تواند زمینه بروز نابهنجاری­ های متعددی را در آنان ایجاد نماید. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش انعطاف­ پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش ­بینی گرایش به خودکشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی انجام گرفت.
مواد و روش­ها: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر اردبیل در سال 96-1395 جامعه ­ی آماری این پژوهش را تشکیل می­ دادند که از میان آنان با استفاده از روش نمونه ­گیری در دسترس 220 دانشجو انتخاب شدند و به پرسشنامه­ ی، انعطاف­پذیری شناختی (CFI) دنیس و وندروال، حمایت اجتماعی ادراک شده زیمن و همکاران و گرایش به خود­کشی (SBQ-R) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ­ها از آزمون­های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش همزمان استفاده شد.
نتایج: یافته­ ها نشان داد که بین انعطاف­پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با گرایش به خودکشی دانشجویان همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که به ترتیب 22 و 24 درصد از واریانس خودکشی توسط مولفه­های انعطاف­پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده پیش ­بینی می­شود و همچنین مولفه­ های گزینه مختلف و حمایت دوستان سهم بیشتری نسبت به دیگر مولفه­ ها در ممانعت از گرایش به خودکشی دارد.
نتیجه­ گیری: بنابراین؛ می­ توان نتیجه گرفت که انعطاف ­پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش­ بینی گرایش به خودکشی در دانشجویان تاثیرگذار است.





 

واژه‌های کلیدی: انعطاف پذیری شناختی، حمایت اجتماعی ادراک شده، خودکشی، دانشجویان

متن کامل [PDF 653 kb]   (1542 دریافت)