BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://frooyesh.ir/article-1-1466-fa.html
1، آرمان عزیزی2 ، محمد حسین فلاح3 ، نجمه سدرپوشان4
2- دکتری مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4- دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر، خمینی شهر، ایران
ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ آﻣﻮزش والدگری متکی بر پیشگیری از پدیدآیی طرحوارههای ناسازگار اولیه برافزایش تابآوری مادران کودکان بیشفعال بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان بیشفعال مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهرستان یزد بود که تعداد 30 نفر از آنها به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه طی دو مرحله (پیشآزمون و پسآزمون) مورد ارزیابی قرارگرفتند و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (CD-RISC) را تکمیل کردند. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت 10جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش والدگری متکی بر پیشگیری از پدیدآیی طرحوارههای ناسازگار اولیه قرارگرفتند وگروه گواه در لیست انتظارباقی ماند. دادهها با روش آماری تحلیل کواریانس و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که آموزش والدگری متکی بر پیشگیری از پدیدآیی طرحوارههای ناسازگار اولیه بر تابآوری مادران کودکان بیشفعال اثربخش بوده است.
<span style="font-family: " b="" new="" roman";"="" roman";="" "times="" 12pt;="" lotus";="">
دریافت: 1397/10/29 | ویرایش نهایی: 1398/9/27 | پذیرش: 1398/2/10 | انتشار الکترونیک: 1398/9/27
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
