عفت فراتر از لباس و یا تعاملات بین­فردی، حالتی است که فرد را در تمامی ابعاد زندگی تحت تاثیر قرار داده، شامل دسته­ای از رفتارها و حالات چون لباس، حفظ فاصله بین­فردی، و رفتار با دیگران، به­خصوص رفتار با پروردگار است. ابن­مسکویه، نظریۀ پیچیده­ای در باب کسب فضیلتِ وابسته به اعمال بدنی، درونی­سازی تمایلات، و تعاملات عمومی فراهم می­کند. چارچوب نظری وی، هنگامی که در مورد پوشش و عفت به­کار می­رود، در رسانه­ها و گفتمان سیاسی مشهور بوده، که طبق آن پوشش صرفاً به­عنوان یک نماد ما را ترغیب می­کند تا آن را وسیله­ای ببینیم که توسط آن فضیلت­ها ساخته می­شوند. به­علاوه، حجاب مدرن نشان می­دهد که چگونه پرورش فضیلت دربرگیرندۀ تحول نه تنها در سطح شخصی، بلکه در سطوح بین­فردی و اجتماعی می­شود. از این زاویه، عفت و پوشش به ایجاد «منطقۀ فضیلت عمومی»  و درونی­سازی تمایلات جنسی مناسب در همۀ افراد از جمله مردان کمک کرده، مانع از آشفتگی و هرج و مرج میل جنسی خارج از ازدواج شده، به­نوبۀ خود موجب قوام نهاد خانواده می­گردد. لذا، پوشش در انظار عام،  تنها بخشی یکپارچه از فضیلت به­اشتراک­گذارده شدۀ عفت به­شمار می­رود.