سال 9، شماره 2 - ( شماره پیاپی 47 / اردیبهشت 1399 )                   سال 9 شماره 2 صفحات 142-135 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران. ، mahboobealizadeh@yahoo.com
2- کارشناس ارشد علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران، ایران.
3- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران.
چکیده:   (2595 مشاهده)
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت‌اندیشی بر انعطاف‌پذیری شناختی و تاب‌آوری مادران دارای کودکان با اختلال نقص‌توجه-بیش‌فعالی در شهر تهران انجام شد. در یک طرح نیمه‌تجربی با پیش­آزمون-پس‌آزمون، 30 نفر از مادران کودکان دارای اختلال نقص‌توجه-بیش‌فعالی که به صورت در دسترس نمونه‌گیری شده بودند به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه جای داده شدند. برای گروه آزمایش 7 جلسه 120 دقیقه‌ای آموزش مثبت‌اندیشی اجرا شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندورال (CFI) و پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) بهره گرفته شد. داده­ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مثبت‌اندیشی می‌تواند در افزایش انعطاف‌پذیری شناختی و تاب‌آوری مادران تاثیر معنادار داشته باشد. بنابراین می‌توان مثبت‌اندیشی را مداخله‌ای موثر برای افزایش انعطاف‌پذیری شناختی و تاب‌آوری مادران کودکان مبتلا به اختلال نقص­توجه-بیش ­فعالی دانست.
متن کامل [PDF 734 kb]   (61 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: مشاوره
دریافت: 1398/3/27 | ویرایش نهایی: 1399/2/13 | پذیرش: 1399/1/23 | انتشار الکترونیک: 1399/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.