سال 9، شماره 6 - ( شماره پیاپی 51/ شهریور 1399 )
سال 9 شماره 6 صفحات 234-223 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران.
2- استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دانشکده روانشناسی، تهران، ایران. ، Dr.alishirafkan49@yahoo.com
2- استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دانشکده روانشناسی، تهران، ایران. ، Dr.alishirafkan49@yahoo.com
چکیده: (2171 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر بررسی معنای زندگی سالمندان ساکن مراکز نگهداری از سالمندی بوده است. رویکرد روش‌شناسی به کار رفته در این پژوهش کیفی بوده و روش پژوهشی از نوع پدیدارشناسی می‌باشد. جامعه پژوهشی تمامی سالمندان شهر تهران در سال 1397 بوده است. از بین آنها 15 نفر سالمند که در مراکز سالمندی نگهداری می‌شدند به صورت داوطلبانه و هدفمند در این پژوهش شرکت کردند. 6 نفر از سالمندان، خانم و 9 نفر آقا بودند. معیار انتخاب این افراد سن بالای 65 سال بود. اطلاعات از طریق مصاحبه فردی، عمیق و نیمه‌ساختاریافته جمع‌آوری و ضبط شده است. داده‌ها به روش کدگذاری داده‌های کیفی تجزیه و تحلیل شده است. واحد تحلیل در این پژوهش جمله بوده است. یافته‌های بدست آمده در 73 مقوله فرعی حاصل شده که در 11 مقوله اصلی به این صورت دسته‌بندی شده‌اند: اعتقاد به خدا و آخرت، سرگرمی، زندگی قبل از ازدواج، زندگی بعد از ازدواج، ارتباطات، لذت‌ها، برخورد با نسل جدید، نگرانی‌ها، امیدواری‌ها، سلامتی و تعریف زندگی. سالمندان پژوهش حاضر از زندگی در سرای سالمندان ارتباطات و لذت‌های محدودتری از سرگرمی هایشان می‌برند. به نظر می‌رسد دو عامل اساسی امید به زندگی و تعریف آنها از زندگی جبری نقش مهمی در معنای زندگی سالمندان دارند.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی خانواده
دریافت: 1398/8/7 | ویرایش نهایی: 1399/6/22 | پذیرش: 1398/11/13 | انتشار الکترونیک: 1399/6/10
دریافت: 1398/8/7 | ویرایش نهایی: 1399/6/22 | پذیرش: 1398/11/13 | انتشار الکترونیک: 1399/6/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |