سال 9، شماره 3 - ( شماره پیاپی 48 / خرداد 1399 )                   سال 9 شماره 3 صفحات 116-109 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.2383353.1399.9.3.10.7

XML English Abstract Print

پیش بینی نشانه های وسواس فکری-عملی بر اساس حساسیت اضطرابی و حل مسئله اجتماعی
عباس ابوالقاسمی1 ، فرزین باقری شیخانگفشه 2، بنفشه حسین زاده کلسری3 ، عادله یوسفی سیاکوچه3
1- استاد گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
2- کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. ، farzinbagheri73@gmail.com
3- کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
چکیده:   (1999 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی نشانه­های وسواس بر اساس حساسیت اضطرابی و حل مسئله اجتماعی انجام گرفت. روش این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر رشت در سال 1397 بودند که از این بین 167 بیمار به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های وسواس-اجباری مادزلی (MOCI)، حساسیت اضطرابی (ASR-R) و حل مسئله اجتماعی (SPSI)، استفاده شد. داده­های پژوهش به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که حساسیت اضطرابی و حل مسئله اجتماعی با نشانه­های وسواس رابطه معناداری دارند (01/0>P). حساسیت اضطرابی (47/0ß=)، جهت­گیری مثبت (25/0-ß=)، جهت­گیری منفی (33/0ß=)، حل مسئله اجتنابی (36/0ß=)، حل مسئله تکانشی (69/0ß=) و حل مسئله منطقی (47/0-ß=) قابلیت پیش‌بینی معنادار نشانه­های وسواس را دارند (01/0>P). نتایج پژوهش حاکی از آن است که هر چقدر میزان حساسیت اضطرابی کاهش و حل مسئله اجتماعی افزایش پیدا کند، به مقدار قابل توجهی نشانه­های وسواس در بیماران کاهش پیدا می­کند. بدین منظور لازم است درمانگران به ابعاد اضطرابی و اجتماعی بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی توجه بیشتری داشته باشند.
واژه‌های کلیدی: وسواس فکری-عملی، حساسیت اضطرابی، حل مسئله اجتماعی، زنان
متن کامل [PDF 864 kb]   (64 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی
دریافت: 1398/8/11 | ویرایش نهایی: 1399/4/18 | پذیرش: 1398/10/22 | انتشار الکترونیک: 1399/3/10
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.