سال 9، شماره 4 - ( تیر ماه 1399/ شماره پیاپی 49 1399 )                   سال 9 شماره 4 صفحات 74-65 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، تهران، ایران. ، khoshyari1@gmail.com
2- استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، تهران، ایران.
چکیده:   (1882 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی­درمانگری شناختی­رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش اضطراب پنهان و آشکار دختران 4 تا 12 سال بدسرپرست ساکن در مراکز شبه­خانواده در استان تهران انجام گردیده­است. روش پژوهش حاضر از نوع طرح‌های نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه گواه است که در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد. در این پژوهش کودکان 12-4 ساله ساکن در مراکز شبه­خانواده بهزیستی با روش نمونه‌گیری هدفمند، مورد مطالعه قرار گرفتند، گروه نمونه شامل 28 کودک حاضر در مرکز شبه خانواده گل نرگس می‌باشند که بر طبق پرسشنامه اضطراب اسپنس و اضطراب پنهان و آشکار اشپیل برگر (1970)، دارای سطوحی از اضطراب هستند. ابتدا آزمودنی‌ها به دو گروه 14 نفری گروه گواه و گروه آزمایش به صورت تصادفی تقسیم‌بندی شدند. سپس پیش­آزمون از هر دو گروه انجام شد. گروه آزمایش در طول حدود دو ماه و طی 12 جلسه 90 دقیقه­ای در بازی­درمانی با رویکرد شناختی­رفتاری شرکت داده شده­اند، در حالی که به گروه گواه این آموزش ارائه نشد و داده‌ها با استفاده از آزمون کوواریانس بررسی شده­ است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که استفاده از بازی­درمانی با رویکرد شناختی رفتاری موجب کاهش اضطراب در  دختران ساکن در مراکز شبه خانواده می‌شود.  با توجه به نتایج پژوهش فوق به نظر می‌رسد که بازی‌درمانی با رویکرد شناختی رفتاری می‌تواند به طور چشمگیری در کاهش اضطراب دختران ساکن در مراکز شبه خانواده بهزیستی مورد استفاده قرار گیرد.
متن کامل [PDF 931 kb]   (35 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی
دریافت: 1398/8/17 | ویرایش نهایی: 1399/5/11 | پذیرش: 1399/1/23 | انتشار الکترونیک: 1399/4/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.