سال 9، شماره 9 - ( آذر 99/ شماره پياپي 54 1399 )
سال 9 شماره 9 صفحات 204-195 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دکترای روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران. ، elham_moosavian@yahoo.com
چکیده: (1647 مشاهده)
از منظر گروهی از نظریه‌های روانشناختی، رفتار‌های خلوت‌‌خواهانه ممکن است مغایر با سلامت روان باشند، به گونه‌ای که در این نظریه‌ها تنهایی وضعی مشقت‌بار پنداشته می‌شود که باید مانع از آن شد یا آنکه برطرفش کرد، با کودکانی که تنها بازی می‌کنند طوری برخورد می‌شود که گویی ناسالم و هنجار‌شکنند و به کسانی که به فعالیت‌های انفرادی می‌پردازند ترحم می‌شود. اما از نظرگاههای دیگری، تنهایی می‌تواند برای کارکرد‌های روانی نافع باشد، به گونه‌ای که نیاز مبرم به حریم شخصی و تجربیات مثبت خلوت‌گزینی از ویژگی‌های مشترک افراد خود‌شکوفا در نظر گرفته می‌شود. در این مقاله سعی شد با مرور نظری بر مفهوم تنهایی و بررسی دیدگاه‌های موافق و مخالف این ظرفیت، به خاستگاه شکل‌گیری ظرفیت تنهایی و تاثیرات قابل‌توجه آن بر بلوغ روانی پرداخته شود تا متخصصان حوزه سلامت‌روان با آشنایی بیشتر با این مفهوم بر بهبود این ظرفیت مهم در ساختار روانی اهتمام ورزند.
نوع مقاله: تحلیلی |
موضوع مقاله:
روانکاوی- روانشناسی تحلیلی
دریافت: 1399/2/14 | ویرایش نهایی: 1399/10/20 | پذیرش: 1399/2/30 | انتشار الکترونیک: 1399/10/10
دریافت: 1399/2/14 | ویرایش نهایی: 1399/10/20 | پذیرش: 1399/2/30 | انتشار الکترونیک: 1399/10/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |