سال 10، شماره 8 - ( آبان 1400 / شماره پیاپی 65 1400 )                   سال 10 شماره 8 صفحات 114-103 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجو دکتری روانشناسی بالینی، گروه روان شناسی بالینی، دانشکدۀ علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشت درمانی ایران، تهران، ایران.
2- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران. ، roya.farnoodi@gmail.com
3- دانشجو کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
4- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده:   (1419 مشاهده)
پژوهش‌حاضر با‌هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر اضطراب، استرس و رضایت‌زناشویی افراد متاهل مبتلا به سرطان پستان انجام ‌گرفت. طرح پژوهش حاضر، کارآزمایی بالینی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون، پیگیری و گروه در انتظار درمان بود. جامعه این پژوهش، شامل افراد مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به بیمارستان آیت‌الله یثربی و شهید بهشتی کاشان در سال 1397 بود. از این جامعه به روش نمونه‌گیری هدفمند 40 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله (20 نفر) و گروه در انتظار درمان (20 نفر)  قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده این پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی. اضطراب. استرس لاویبوند و لاویبوند (DASS-21) و رضایت زناشویی اولسون (Enrich) بودند. تجزیه و تحلیل دهده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که درمان ACT  میانگین نمرات اضطراب(30/31 =F، 001/0>P) و استرس(06/37=F، 001/0>P) را به طور معناداری در مقایسه با گروه در انتظار درمان کاهش دادهاست . همچنین میانگین نمرات رضایت زناشویی(92/24=F، 01/0>P) را در مقایسه با گروه در انتظار درمان به طور معناداری افزایش داده است. با توجه به نتایج ذکر شده می توان ACT را به عنوان یک رویکرد درمانی موثر برای کاهش اضطراب و استرس و افزایش رضایت زناشویی افراد مبتلا به سرطان پستان در نظر گرفت.
متن کامل [PDF 1263 kb]   (1080 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی
دریافت: 1399/12/27 | ویرایش نهایی: 1400/9/20 | پذیرش: 1400/2/27 | انتشار الکترونیک: 1400/8/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.