سال 10، شماره 9 - ( آذر1400 / شماره پیاپی 66 1400 )
سال 10 شماره 9 صفحات 78-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
بیژن نصیری*1 
، ربابه نوری2
، ربابه نوری2
1- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی تهران ایران. ، bijanesfahan71@yahoo.com
2- استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده ی روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی تهران ایران.
2- استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده ی روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی تهران ایران.
چکیده: (2721 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی نشخوار خشم در رابطهی بین عزت نفس و پرخاشگری با کنترل نقش خودشیفتگی بود. 285 نفر دانشجو از دانشگاه های خوارزمی، اصفهان و شهرضا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و شرکت کنندگان به پرسشنامه عزت نفس (روزنبرگ،1965)، پرسشنامه خودشیفتگی (آمز و همکاران، 2006)پرسشنامه نشخوار خشم (سوکودولسکی و همکاران، 2001) و مقیاس پرخاشگری (باس و پری، 1992) پاسخ دادند. با کنترل متغیر خودشیفتگی و حذف موارد بی پاسخ تعداد 194 (64 درصد دختر و 36درصد پسر) نفر باقی ماندند. در مطالعهی همبستگی حاضر به منظور بررسی روابط ساختاری در مدل مفروض میانجیگری نسبی نشخوار خشم در رابطهی بین عزت نفس و پرخاشگری، از روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل مفروض با دادهها برازش مطلوبی داشت. علاوه بر این، نتایج نشان داد که در مدل مفروض، تمامی وزنهای رگرسیونی از لحاظ آماری معنادار بودند. در این مدل 47 درصد از واریانس نمرات پرخاشگری توسط متغیرهای مکنون نشخوار خشم و عزت نفس تبیین شد. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که در صورتی که نقش خودشیفتگی مورد کنترل قرار بگیرد، عزت نفس میتواند پرخاشگری را کاهش دهد و در این رابطه نشخوار خشم میتواند نقش میانجی داشته باشد. از یافتههای پژوهش حاضر میتوان در راستای مدیریت نشخوار خشم و کاهش پرخاشگری استفاده کرد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/2/4 | پذیرش: 1400/4/29 | انتشار الکترونیک: 1400/9/10
دریافت: 1400/2/4 | پذیرش: 1400/4/29 | انتشار الکترونیک: 1400/9/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |