رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

چکیده:

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین ذهن آگاهی و توجه با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان  مقطع متوسطه اول در سال تحصیلی  95-94  در شهرستان لردگان بوده است. این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود.  جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه اول به تعداد 3000 نفر بوده است که تعداد  300 نفر  از دانش آموزان  مقطع متوسطه اول با روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان شرکت کنندگان در پژوهش انتخاب شده اند و برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های ذهن آگاهی، خودکارآمدی تحصیلی و آزمون d2 استفاده گردید. نتایج حاصل از محاسبه پایایی و روایی ابزارها حاکی از پایایی و روایی قابل قبول آن ها بود. داده های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش،  بین مولفه های توصیف(35/0 ، 01/0 P<)، عمل توام با آگاهی(41/0 ، 01/0 P<) وعدم قضاوت(41/0 ، 01/0 P<) از متغیر ذهن آگاهی با خودکارآمدی رابطه معنادار وجود دارد و همچنین بین خودکارآمدی تحصیلی با مولفه های کارایی(42/0 ، 01/0 P<)، نمره خالص توجه(38/0 ، 01/0 P<) و خطای ارتکاب(12/0 -، 05/0 P<) از متغیر توجه رابطه معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مولفه های عمل توام با آگاهی  ،   توصیف  و عدم واکنش  پیش بینی کننده مثبت و معنادار خودکارآمدی تحصیلی هستند. و همچنین مولفه کارایی و توجه پیش بینی کننده مثبت و معنادار  خودکارآمدی تحصیلی هستند. ذهن آگاهی و توجه به ترتیب 51/20  و 22 درصد از واریانس مشترک خودکارآمدی را پیش بینی می کنند.