سال 10، شماره 11 - ( بهمن1400/ شماره پیاپی 68 1400 )
سال 10 شماره 11 صفحات 208-199 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، تهران، ایران.
2- استادیار، گروه علوم رفتاری، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی، سازمان سمت، تهران، ایران. ،Mazandarani@live.com
2- استادیار، گروه علوم رفتاری، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی، سازمان سمت، تهران، ایران. ،
چکیده: (1219 مشاهده)
کابوس‌ها ممکن است موجب پریشانی و اختلال در خواب افراد جامعه شوند و بر آسایش ذهنی آنها تأثیر منفی بگذارند. شناخت عوامل پیش‌بین و سبب‌سازِ کابوس‌های مکرّر و پریشان‌ساز نظیر عوامل شخصیتی و جمعیت‌شناختی می‌تواند به درک و درمان این اختلال کمک کند. جامعه پژوهش حاضر، دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی بودند که 300 نفر از آنها به شیوه در دسترس وارد پژوهش شدند. شرکت‌کنندگان به دو گویه از پرسشنامه رؤیای منهایم (شریدل و همکاران، 2014) در مورد فراوانی و پریشان‌سازی کابوس‌ها، پرسشنامه جمعیت‌شناختی و پرسشنامه پنج‌عاملی نئو (کاستا و مک‌کری، 1992) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون مربع کای و ضریب همبستگی رتبه‌ای کندال استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که فراوانی کابوس‌ها با روان‌رنجوری رابطه مثبت معنادار و با گشودگی به تجربه رابطه منفی معنادار دارد. دانشجویان مقطع کارشناسی نسبت به دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد کابوس‌های بیشتری را گزارش کردند. سن و جنسیت ارتباطی با فراوانی و پریشان‌سازی کابوس‌ها نداشتند. یافته‌های این پژوهش را در پرتو نظریه شبیه‌سازی تهدید و الگوی عصبی ـ شناختی نیلسن و لوین تبیین کردیم. پیشنهاد می‌شود پژوهشگران آینده با استفاده از مصاحبه بالینی، ویژگی‌های مشترک در تاریخچه زندگی افراد دارای تشخیص اختلال کابوس را عمیق‌تر بررسی کنند.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/5/1 | پذیرش: 1400/6/3 | انتشار الکترونیک: 1400/11/10
دریافت: 1400/5/1 | پذیرش: 1400/6/3 | انتشار الکترونیک: 1400/11/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |