هدف پژوهش حاضر بررسی نقش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و ترجیحات جنسیتی مردانگی-زنانگی در خشونت ورزی دختران نوجوان بود. در یک پژوهش توصیفی-مقطعی از 509 دانش‌آموز دختر به‌شیوه خوشه‌ای چندمرحله‌ای نمونه‌گیری شد و هریک از آنها به پرسشنامه‌ی نقش جنسیتی بم (BSRI)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی(CERQ)  و پرسشنامه پرخاشگری اهواز(AAI)  پاسخ دادند. مجموعه‌ی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و ترجیحات جنسیتی حداکثر توانست 37% از واریانس مشترک نتایج خشونت‌ورزی را پس از کنترل متغیرهای مخدوش‌کننده‌ی سن و سابقه بیماری جسمی تبیین نماید. در مدل نهایی راهبرد تنظیم شناختی هیجان ناسازگار و زیرمقیاس‌های سرزنش خود، نشخوار فکری، فاجعه‌انگاری، سرزنش دیگران و نقش جنسیتی مردانه به‌طور مستقیم و راهبرد تنظیم شناختی هیجانِ سازگار و راهبرد ارزیابی مجددمثبت به‌طور معکوس سطوح خشونت‌ورزی را پیش‌بینی می‌کردند. به‌نظر می‌رسد ارتقاء و اصلاح راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و نیز زمینه‌سازی فرهنگی در خصوص تغییر باورهای نامطلوب جنسیتی می‌تواند در کاهش هیجانات منفی مانند خشم ثمربخش باشد.