سال 11، شماره 2 - ( اردیبهشت 1401/ پیاپی 71 1401 )                   سال 11 شماره 2 صفحات 34-23 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران. ، mirzahoseini.hasan@yahoo.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی ، قم، ایران.
چکیده:   (917 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی راهبردهای مقابله  در رابطه تیپ شخصیت D و کیفیت زندگی در مبتلایان به سندرم روده تحریک‌پذیر بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش­های بنیادی و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه مبتلایان به سندرم روده تحریک­پذیر در سال 99-1398، ساکن کاشان تشکیل دادند که از بین آن­ها به صورت در دسترس 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی در بیماران روده تحریک­پذیر (IBS-QOL-34) پاتریک و دراسمن (1998)، مقیاس تیپ شخصیتی D (DS-14) دنولت (2005) و مقیاس راهبردهای مقابله برای موقعیت­های استرس­زا (CISS) اندلر و پارکر (1990) بود. جهت تحلیل داده­ها از روش مدل­یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­ها نشان دادند که مدل مفروض برازش مطلوبی دارد. در این مدل تیپ شخصیت D رابطه مستقم و معناداری با راهبردهای مقابله داشت (05/0P<) و راهبردهای مقابله رابطه مستقم و معناداری با کیفیت زندگی داشت (05/0P<همچنین تیپ شخصیتD  بصورت غیرمستقیم بواسطه راهبردهای مقابله هیجان­مدار و اجتنابی قادر به پیش­بینی کیفیت زندگی بود (05/0P<). بنابراین اتخاذ اقداماتی در جهت مداخلات شخصیتی و شناختی،  برای بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به سندرم روده تحریک­پذیر توصیه می­گردد.
متن کامل [PDF 982 kb]   (420 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: سلامت
دریافت: 1400/9/15 | ویرایش نهایی: 1401/3/22 | پذیرش: 1400/9/22 | انتشار الکترونیک: 1401/3/22

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.