سال 11، شماره 7 - ( مهر 1401/ شماره پیاپی 76 1401 )
سال 11 شماره 7 صفحات 208-199 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
2- استادیار، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران. ، niknam_mojgaan@yahoo.com
3- استادیار، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
2- استادیار، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران. ، niknam_mojgaan@yahoo.com
3- استادیار، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
چکیده: (622 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره‌درمانی بر شیفتگی شغلی و شکوفایی شخصی روان‌درمانگران شهر تهران انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه روان‌درمانگران شهر تهران در سال 1400-1401 بود. تعداد 30 روان‌درمانگر که ملاک‌های ورود به پژوهش را داشتند به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پروتکل طرحواره‌درمانی یانگ (2003) در 20 جلسه 60 دقیقه‌ای و پرسشنامه شیفتگی شغلی (WOLF) باکر و دمورتی (2008) و شکوفایی شخصی (FQ) سلیمانی و همکاران (2015) بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. نتایج تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر نشان داد بین گروه‌ها در پس‌آزمون و پیگیری شیفتگی شغلی و شکوفایی شخصی تفاوت معنی‌داری وجود دارد (01/0>P). بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان گفت طرحواره‌درمانی بر شیفتگی شغلی و شکوفایی شخصی روان‌درمانگران مؤثر بوده و نتایج آزمون پیگیری حکایت از ماندگاری این اثر در طول زمان دارد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مشاوره
دریافت: 1400/12/7 | ویرایش نهایی: 1401/9/14 | پذیرش: 1401/7/16 | انتشار الکترونیک: 1401/7/10
دریافت: 1400/12/7 | ویرایش نهایی: 1401/9/14 | پذیرش: 1401/7/16 | انتشار الکترونیک: 1401/7/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |