سال 13، شماره 3 - ( خرداد 1403/ پیاپی 96 1403 )
سال 13 شماره 3 صفحات 192-181 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران.
2- استادیار روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران. ،aleyasin_psychology@yahoo.com
2- استادیار روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران. ،
چکیده: (767 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان روان‌تحلیلی کارکردی بر سبک‌های دلبستگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه در زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه 5 شهر تهران در سال 1400 بود. بر این اساس تعداد 30 زن به صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه سبک دلبستگی هازن و شیور (1987 AASQ,) و پرسشنامه طرح‌واره ناسازگار اولیه یانگ (1998YSQ-SF, ) بود. پروتکل روان‌درمانی تحلیلی کارکردی در 12 جلسه 90 دقیقه‌ای، هفته‌ای دو بار به صورت گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش‌آزمون بین میانگین پس‌آزمون در سبک‌های دلبستگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در سطح 05/0 وجود داشت. در نتیجه، درمان روان‌تحلیلی کارکردی می‌تواند به عنوان یک مداخله مؤثر برای زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی مؤثر باشد.
واژه‌های کلیدی: طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه، درمان روان‌تحلیلی کارکردی، سبک‌های دلبستگی، خیانت زناشویی.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1402/1/27 | پذیرش: 1402/12/7 | انتشار الکترونیک: 1403/3/10
دریافت: 1402/1/27 | پذیرش: 1402/12/7 | انتشار الکترونیک: 1403/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |