سال 12، شماره 9 - ( آذر 1402 / پیاپی 90 1402 )                   سال 12 شماره 9 صفحات 30-21 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی مدیریت خشم بر پرخاشگری و عزت‌نفس زنان آسیب‌دیده با سابقه سوء‌مصرف مواد
آنا سنگ پهنی1 ، بهروز دولتشاهی 2، مهتاب یزدانی3
1- کارشناسی ارشد روان­شناسی بالینی، گروه روان­شناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
2- دانشیار، گروه آموزشی روان­شناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری، دانشگاه علوم تو انبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، dolatshahee@yahoo.com
3- کارشناسی ارشد مدیریت خدمات اجتماعی، گروه مددکاری اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
چکیده:   (329 مشاهده)
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی مدیریت خشم بر پرخاشگری و عزت‌نفس زنان آسیب‌دیده با سابقه سوء­مصرف مواد انجام گردید. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه زنان آسیب‌دیده با سوءمصرف مواد در مرکز زنان آسیب‌دیده بهزیستی شمیرانات در سال 1401 بودند. 24 نفر، به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند که به صورت تصادفی به 2 گروه 12 نفری (گروه آزمایش و گواه) تقسیم شدند. از پرسشنامه پرخاشگری (BPAQ، باس و پری، 1992) و پرسشنامه عزت‌نفس (RSE، روزنبرگ، 1965) و همچنین از پروتکل 12 جلسه­ای (هر هفته یک جلسه و هر جلسه بین 90 تا 120 دقیقه) درمان شناختی رفتاری گروهی مدیریت خشم برای مداخله استفاده شد. داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین پس آزمون پرخاشگری و عزت نفس در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (001/0p<). از یافته­های فوف می­توان نتیجه گرفت که رویکرد درمانی شناختی رفتاری گروهی مدیریت خشم بر فرآیند پرخاشگری و عزت نفس در زنان آسیب­دیده موثر بوده است.
واژه‌های کلیدی: پرخاشگری، مدیریت خشم، درمان شناختی رفتاری، عزت‌نفس، سوء‌مصرف مواد.
متن کامل [PDF 585 kb]   (265 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی
دریافت: 1402/2/12 | ویرایش نهایی: 1402/10/3 | پذیرش: 1402/2/20 | انتشار الکترونیک: 1402/10/3
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.