سال 13، شماره 2 - ( اردیبهشت 1403 / پیاپی 95 1403 )                   سال 13 شماره 2 صفحات 68-59 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری، گروه روان‌شناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
2- استاد، گروه روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران. ، mjamilian@yahoo.com
3- استادیار، گروه روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
چکیده:   (1278 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای ملال شغلی در رابطه طرحواره‌های ناسازگار اولیه با بهزیستی روانشناختی در محیط کار بود. روش پژوهش توصیفی_همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان سازمان بازرسی شهرداری تهران در سال 1401 بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 220 نفر از طریق روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار‌های این پژوهش شامل پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه (YSQ-SF، یانگ و همکاران، 2003)، مقیاس ملال محیط کار (DUBC، ریجسیگر و همکاران، 2012) و بهزیستی روانشناختی (RSPWB، ریف، 1995) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری حاکی از برازش مناسب مدل بود. یافته‌ها نشان داد که طرحواره‌های ناسازگار اولیه بر بهزیستی روانشناختی اثر منفی و معنادار و طرحواره‌های ناسازگار اولیه بر ملال شغلی اثر مثبت و معنادار داشت (01/0p<). همچنین اثر طرحواره‌های ناسازگار اولیه به واسطه ملال شغلی بر بهزیستی روانشناختی مثبت و معنادار بود (01/0p<). از یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که طرحواره‌های ناسازگار اولیه و ملال شغلی نقش کلیدی در پیش‌بینی بهزیستی روانشناختی کارکنان دارند و توجه بیشتر مراکز مشاوره به این متغیر‌ها در جهت بهبود عملکرد کارکنان سازمان ضروری بنظر می‌رسد.
متن کامل [PDF 645 kb]   (442 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی سازمانی
دریافت: 1402/8/23 | پذیرش: 1402/10/11 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.