1- کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، واحد انار، دانشگاه آزاد اسلامی، انار، ایران.
2- دانشجوی دکترای روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران. ، farzadmirshahi61@gmail.com
چکیده: (703 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشاوره راهحل محور بر درگیری، اهمالکاری و هدفگرایی تحصیلی در دانشجویان مشروطی دارای فرسودگی تحصیلی انجام شد. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون_ پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان مشروطی دانشگاه آزاد انار در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل داد. از این جامعه آماری تعداد 30 نفر دانشجوی مشروطی که دارای فرسودگی تحصیلی بودند با استفاده نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) گمارده شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (2007)، پرسشنامۀ درگیری تحصیلی ریو و همکاران (2013، AES)، پرسشنامۀ اهمالکاری تحصیلی سولمون و راثبلوم (1994، APS) و پرسشنامه هدفگرایی تحصیلی بوفارد و همکاران (1998، (AGOS بود. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه هر هفته یک جلسه و هر جلسه 90 دقیقه بر اساس محتوای جلسات درمانی رویکرد راهحلمحور شرکت کردند. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون بین میانگین پسآزمون درگیری، اهمالکاری و هدفگرایی تحصیلی در دو گروه تفاوت معناداری در سطح (001/0>P) وجود داشت. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان اظهار داشت که مداخله راهحل محور میتواند رویکرد مناسبی برای بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان مشروطی دارای فرسودگی تحصیلی باشد.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی تربیتی دریافت: 1402/9/21 | پذیرش: 1402/12/27 | انتشار الکترونیک: 1403/7/10