زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ساختار روابط والد-کودک و افسردگی در  پیش­بینی شدت وسواس فکری-عملی نوجوانان مبتلا به وسواس فکری عملی استان اردبیل بود. روش کار: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع طرح همبستگی و پیش­بینی بود. نمونه شامل 84 نوجوانان مبتلا به وسواس فکری-عملی مراجعه کننده به کلیلینک­های استان اردبیل در سال 1394 بود که توسط متخصص بالینی و بر اساس ملاک­های  DSM-5 تشخیص اول وسواس گرفته بودند. شرکت کنندگان همراه با والدین خود ابزارهای (پرسشنامۀ ساختار روابط والد-کودک، پرسشنامۀ وسواس فکری عملی کودکان ییل براون-گزارش والدین، پرسشنامۀ افسردگی کودکان) را تکمیل کردند. داده­های پژوهش توسط شاخص­های آمار توصیفی، تحلیل همبستگی پیرسون، ضریب تفکیکی، رگرسیون چند متغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد بین توانایی تشخیص وسواس فکری-عملی توسط والدین و سرپرستان و رضایت از والد بودن، جهت­گیری وظایف و نقشها، تمایلات اجتماعی و افسردگی نوجوانان رابطۀ مثبت و معنی داری وجود دارد. همین­طور افسردگی نوجوانان نیز تنها با حمایت اجتماعی والدین رابطۀ منفی و معنی­دار و با توانایی تشخیص علائم و شدت وسواس نوجوانان توسط والدین رابطۀمثبت و معنی­داری داشت. نتیجه­گیری: می­توان نتیجه گرفت که ساختار روابط والد –فرزند و افسردگی نوجوانان می­تواند می­تواند به طور متوسطی در تبیین شدت وسواس نوجوانان توسط والدین نقش داشته باشد.  پس اصلاح ساختار روابط می­تواند عامل موثری در بهزیستی باشد.