رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

پدران و مادران در طیف وسیعی از ویژگیهای لازم برای فرزندپروری با هم متفاوتند و ترکیبهای متفاوت شیوه­های فرزندپروری پدرانه و مادرانه با سازگاری و سلامت ویژگی­های شخصیتی  فرزندان آنها ارتباط دارد. در واقع از عوامل محیطی قوی که رابطه با هوش معنوی فرزندان دارد و می­تواند عملکرد خانواده، سبک های فرزند پروری و جهت گیری مذهبی را ذکر کرد. بنابراین پژوهش حاضر به بررسی  نقش  سبک های فرزندپروری و جهت­گیری مذهبی والدین در پیش بینی هوش معنویی فرزندان آنها آن­ها  پرداخته است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­باشد. جامعه­ی آماری شامل کلیه دانش آموزان شهر کرمانشاه که در سال 1393 مشغول تحصیل بودند نمونه­ای به حجم 214نفربه شیوه­ی نمونه گیری خوشه­ی از میان آنها انتخاب گردید. برای گرداوری دادها از پرسشنامه سبک های فرزند پروری، جهت گیری مذهبی و مقیاس هوش معنویی استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که  بین سبک فرزند پروری مستبدانه با هوش معنویی رابطه­ی منفی و معناداری وجود  دارد و  بین سبک فرزند پروری مقتدرانه و جهت گیری مذهبی  با هوش معنویی رابطه­ی مثبت و معنا داری به دست آمد. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که سبک های فرزند پروری و جهت گیری مذهبی والدین در پیش بینی هوش معنوی فرزندان آنها  نقش دارد.