پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازیدرمانی با رویکرد کودکمحور راجرز بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره دبستان انجام شد. طرح پژوهش از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دبستان شهر مشهد در سال تحصیلی 96-1395 بود که به شیوه نمونهگیری در دسترس از بین دانش آموزان پایههای پنجم و ششم دبستان، 30نفر را که از نظر نمرات اضطراب اجتماعی بالاتر از میانگین بودند، انتخاب و در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) بهصورت تصادفی گمارش شدند. اعضای گروه آزمایش، طی 9جلسه، 3روز در هفته به مدت 1ساعت برنامه آموزشی بازیدرمانی را به شیوه گروهی دریافت کردند. بهمنظور گردآوری اطلاعات از "پرسشنامه اضطراب اجتماعی داودی و نجاریان (2001)" استفاده شد. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از نسخه 20برنامه اسپیاساس آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و از روش تجزیهوتحلیل کوواریانس یکمتغیره استفاده شد. یافتههای حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که پس از اعمال برنامه آموزشی بازیدرمانی، میزان اضطراب اجتماعی گروه آزمایش کاهش یافت (96/9 ± 04/36) که از نظر آماری معنیدار بود (05/0P<). باتوجه به نتایج پژوهش پیشنهاد میشود که این نوع برنامه آموزشی در کنار درمانهای دارویی برای کاهش اضطراب اجتماعی و افزایش سلامتروانی دانش آموزان در نظر گرفته
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |