سال 8، شماره 5 - ( شماره پیاپی 38/ مرداد 1398 )                   سال 8 شماره 5 صفحات 162-153 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد ، Sh.marzi@ymail.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
چکیده:   (1866 مشاهده)

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر نقش خودکارآمدی و شادکامی در پیش‌بینی خودانتقادگری و اعتماد به خود در معلمان زن و مرد بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 444 معلم بود که از میان معلمان دوره دوم مقطع متوسطه شهر بجنورد در سال تحصیلی 95-1394 با روش خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. همه آن‌ها پرسشنامه‌های خودانتقادی/ اعتماد به خود گیلبرگ و همکاران، خودکارآمدی شرر و جورسلم و شادکامی آرگیل و لو را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام به کمک نرم‌افزار SPSSV19 استفاده شد. یافته‌ها: و 359/0=r (396/0-=r)<span lang="FA" style="font-family:;" lotus";="" b="" major-bidi;="" new="" 12pt;="" roman";"="" "times="" roman";=""> به ترتیب با خودانتقادی و اعتماد به خود رابطه معنی‌داری در سطح 01/0>P داشتند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که شادکامی و خودکارآمدی پیش‌بینی‌کننده خودانتقادی و اعتماد به خود بوده و مقداری از واریانس آن را تبیین می‌کنند. نتیجه‌گیری: در نهایت نتایج این پژوهش نشان داد دو متغیر خودکارآمدی و شادکامی در تبیین واریانس خودانتقادی و اعتماد به خود نقش داشته و می‌توان جهت پیش‌بینی این متغیرها در معلمان مدارس از آن‌ها بهره برد.

متن کامل [PDF 814 kb]   (1584 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی عمومی
دریافت: 1396/6/31 | ویرایش نهایی: 1398/7/14 | پذیرش: 1396/9/12 | انتشار الکترونیک: 1398/5/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.