سال 8، شماره 12 - ( شماره پیاپی 45/ اسفند 1398 )
سال 8 شماره 12 صفحات 30-21 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پژمان احمدی سرموری*1 
، جواد مردانی کرانی2 ، فرشید نظری سرمازه2 ، زهرا صیادی شهرکی2 ، مهدی امیدیان دهکردی3
، جواد مردانی کرانی2 ، فرشید نظری سرمازه2 ، زهرا صیادی شهرکی2 ، مهدی امیدیان دهکردی3
1- کارشناس، اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری. ، pejman74ahmadi@gmail.com
2- کارشناس، اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری.
3- دکترای تخصصی روانشناسی، هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
2- کارشناس، اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری.
3- دکترای تخصصی روانشناسی، هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
چکیده: (3332 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تکانشگری و رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل همه‌ی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر شهرکرد در سال تحصیلی 96-1395 بود که به صورت نمونه‌گیری تصادفی 32 نفر انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برنامه درمانی رویکرد پذیرش و تعهد در طی 8 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه (هفته‌ای 2 بار) به صورت گروهی بر روی گروه آزمایش انجام شد؛ در حالی که گروه کنترل هیچگونه مداخله درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از اجرای روش درمانی، پرسشنامه تکانشگری (بارت و همکاران، 1995) و آزمون رفتارهای پرخطر (رشید و مارابی، 1391) را تکمیلی کردند. به‌منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تکانشگری (تکانشگری حرکتی، تکانشگری شناختی و عدم برنامه‌ریزی) و رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی ناایمن، خشونت، مصرف مواد) دانش آموزان دختر تأثیر معنی‌داری دارد (05/0P<). با استناد به یافته‌های به دست آمده از پژوهش حاضر، می‌توان نتیجه گرفت که گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد یک روش مناسب برای کاهش تکانشگری و رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر می‌باشد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مشاوره
دریافت: 1396/8/20 | پذیرش: 1396/10/18 | انتشار الکترونیک: 1398/12/24
دریافت: 1396/8/20 | پذیرش: 1396/10/18 | انتشار الکترونیک: 1398/12/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |