سال 8، شماره 7 - ( شماره پیاپی 40 / مهر 1398 )                   سال 8 شماره 7 صفحات 128-119 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.2383353.1398.8.7.5.3

XML English Abstract Print

نقش عواطف و باورهای فراشناختی در پیش‌بینی رفتارهای خود‌آسیبی جوانان
سهیلا شفیعی 1، معصومه صیادی2 ، پریسا شریفی3
1- کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه خوارزمی (واحد کرج) ، soheylashafiee@gmail.com
2- کارشناس ارشد مشاورۀ خانواده، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشگاه تهران
3- کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
چکیده:   (2305 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عواطف و باورهای فراشناختی در پیش­بینی رفتارهای خودآسیب‌رسان جوانان بود. در قالب یک طرح توصیفی از نوع همبستگی تعداد 160 شرکت­کننده با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس از بین دانشجویان خوابگاهی دانشگاه­ الزهرا و دانشگاه تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامۀ فراشناخت، مقیاس تجربه مثبت و منفی و پرسشنامۀ آسیب به خود بود. برای تحلیل نتایج پژوهش حاضر از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین عاطفۀ مثبت با رفتارهای خودآسیبی رابطۀ منفی معنادار وجود داشت و بین عاطفۀ منفی، کنترل­ناپذیری و خطرناک بودن افکار و همچنین اعتماد شناختی با رفتارهای خودآسیبی رابطۀ مثبت معنادار وجود داشت. در ادامه نتایج رگرسیون نشان داد متغیرهای پیش­بین پژوهش حاضر توانستند 1/22 درصد از تغییرات ایجاد شده در متغیر رفتارهای خود­آسیبی را تبیین کنند که در این میان، مؤلفۀ عاطفۀ مثبت و باور فراشناختی کنترل­ناپذیری و خطرناک بودن افکار به ترتیب بالاترین اهمیت را در پیش­بینی متغیر رفتارهای خود­آسیبی داشتند.بر اساس نتایج پژوهش حاضر می­توان گفت کاهش تجارب هیجانی خوشایند و عدم مواجهۀ سازگار با تجارب هیجانی ناخوشایند می­تواند افرادی را که باورهای فراشناختی ناسازگار دارند، به سمت رفتارهای خودآسیب‌رسان سوق دهد.
 
واژه‌های کلیدی: باورهای فراشناختی، خود‌آسیبی، عاطفۀ مثبت، عاطفۀ منفی، جوانان.
متن کامل [PDF 687 kb]   (40 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی عمومی
دریافت: 1397/2/29 | ویرایش نهایی: 1398/8/21 | پذیرش: 1397/4/1 | انتشار الکترونیک: 1398/7/1
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.