سال 9، شماره 7 - ( شماره پياپي 52 / مهر 1399 )                   سال 9 شماره 7 صفحات 108-97 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد خانواده‌درمانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ، m.mohasses@yahoo.com
2- استادیار گروه پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
3- استاد گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (1656 مشاهده)
استفاده از شوخی در روابط زوجی ازجمله روش‌های سازنده‌ای است که به تنظیم هیجان در همسران کمک می‌کند. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی شوخی (استفاده از شوخی مثبت) در تغییر هیجانات مثبت و منفی برانگیخته‌شده به هنگام تعارض در زوجین دارای سبک دل‌بستگی ایمن-ناایمن اضطرابی بود. پژوهش حاضر از نوع طرح اندازه‌گیری مکرر دوگروهی با دو گروه آزمایش و کنترل است که در آن هر گروه چهار بار مورد ارزیابی قرار گرفتند. جامعه آماری در این پژوهش، دربرگیرنده کلیه زوجین ساکن شهر تهران در سال‌ 1398 است. حجم نمونه شامل 20 زوج (10 زوج با الگوی دل‌بستگی ایمن-ناایمن اضطرابی برای گروه آزمایشی و 10 زوج با همین الگو برای گروه کنترل) بود که بر اساس ملاک‌های ورود و خروج به‌صورت هدفمند برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند و سپس به‌طور تصادفی در گروه‌های کنترل و آزمایش گمارده شدند و از طریق پرسشنامه سبک دل‌بستگی بزرگ‌سال (AAQ) و مقیاس عواطف مثبت و منفی(PANAS) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس اندازه­گیری مکرر بین گروهی 2*4 نشان داد که آموزش شوخی مثبت موجب کاهش هیجانات منفی (51/0=Ƞ،05/0p<،97/38F=) برانگیخته‌شده به هنگام تعارض در زوجین ایمن-ناایمن اضطرابی و همچنین افزایش هیجانات مثبت (56/0=Ƞ،05/0p<،95/47F=) آنان نسبت به گروه کنترل می­شود. بر اساس نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می­شود که مشاوران و درمانگران مهارت­های شوخی مثبت و اجتناب از سبک‌های شوخی منفی را به مراجعین خود آموزش دهند تا درزمینه‌ی کاهش هیجانات منفی‌ و افزایش هیجانات مثبت به هنگام بروز تعارض و بهبود روابط زوجی‌شان از آن­ها بهره گیرند.
متن کامل [PDF 893 kb]   (26 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی خانواده
دریافت: 1399/3/26 | ویرایش نهایی: 1399/8/10 | پذیرش: 1399/6/15 | انتشار الکترونیک: 1399/7/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.