سال 9، شماره 12 - ( اسفند 1399/ شماره پیاپی 57 1399 )
سال 9 شماره 12 صفحات 74-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دکترای تخصصی روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2- استاد گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
3- دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. ،pari.moradi71@gmail.com
2- استاد گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
3- دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. ،
چکیده: (2151 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی ذهنآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی در دانشآموزان دختر دارای والدین مطلقه بود. این پژوهش یک کارآزمایی بالینی از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان دختر متوسطه دوم ناحیه 1 و 2 رشت بودند. تعداد 30 دانشآموز دارای والدین مطلقه با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. تکنیکهای ذهنآگاهی در هشت جلسهی 60 دقیقهای به صورت هفتگی آموزش داده شد و اثربخشی آن با استفاده از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (ریف، 1995) و مقیاس رضایت از زندگی دانش‌آموزی (هیوبنر، 2001) ارزیابی شد. به منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش ذهنآگاهی، بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی دانشآموزان را افزایش می‌دهد (05/0 >p). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، میتوان از تکنیکهای ذهنآگاهی برای بهبود بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی در دانشآموزان دارای والدین مطلقه استفاده نمود
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1399/6/18 | پذیرش: 1399/9/2 | انتشار الکترونیک: 1399/12/10
دریافت: 1399/6/18 | پذیرش: 1399/9/2 | انتشار الکترونیک: 1399/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |