سال 10، شماره 6 - ( شهریور 1400/ شماره پیاپی 63 1400 )                   سال 10 شماره 6 صفحات 198-185 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجودکترا مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان.ایران.
2- استادیار گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، keshavarz1979@ut.ac.ir
3- استادیار گروه روش ها و برنامه های آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (1078 مشاهده)
برنامه­های غنی­سازی ازدواج، نتایج مثبت بسیاری نظیر سلامت جسمانی، سلامت روانی و رشد و ارتقاء اعضای خانواده را به­همراه دارد. این مطالعه با هدف مرور نظام­مند برنامه­های غنی­سازی ارتباطی و پایش ازدواج انجام شد. روش پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و به لحاظ طرحی از نوع اسنادی بود. از آنجاکه مرحله ابتدایی هر مرور نظام­مندی شامل جستجوی کامل و منظم پیشینۀ موجود و مرتبط است، بدین منظور میدان مورد مطالعه پژوهش، مجموعه آثار منتشرشده در قالب مقالات و پایان‌نامه‌های فارسی و انگلیسی بود. کلید واژه­های پایش ازدواج، برنامه­های غنی­سازی ارتباطی ازدواج، بازبینی روابط همسران، برنامه ازدواج و کار با زوج در پایگاه­های گوگل اسکولار، ساینس دایرکت، اسکوپوس، پروکوئست، سیج، وایلی، سایک­اینفو، سیویلیکا، نورمگز، مگ­ایران، پایگاه مرکزعلمی جهاد دانشگاهی  و ایران­داک  در بازه زمان 1398-1385  (2019-2000) جستجو شد. در مجموع 45 مطالعه فارسی و انگلیسی مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات مورد بررسی برآمده از ترکیب مجموعه تحقیقات کیفی و کمی بودند. یافته­ها نشان دهنده سه متغیر مهم تنظیم روابط، ایجاد صمیمیت و بهبود سلامت در برنامه های غنی­سازی ارتباطی و پایش ازدواج بود. همچنین چهارده موضوع اشتراک و یازده موضوع افتراق  از این برنامه­ها استخراج شد. نتایج بدست آمده از پژوهش­ها مشخص شد برنامه­های توانمندسازی زوجین از جمله برنامه پایش ازدواج و غنی­سازی ارتباط ضمن داشتن اشتراکات و افتراقات بسیار حائز اهمیت، بر متغیرهای­های مختلفی نیز اثرگذار هستند.
متن کامل [PDF 1085 kb]   (1027 دریافت)    
نوع مقاله: مروری سیستماتیک | موضوع مقاله: روانشناسی خانواده
دریافت: 1399/12/26 | ویرایش نهایی: 1400/7/4 | پذیرش: 1400/1/30 | انتشار الکترونیک: 1400/6/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.