Ethics code: IR.IAU.ARDABIL.REC.1399.044
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران. ، T.mousazadeh@iauardabil.ac.ir
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
چکیده: (1106 مشاهده)
هدف این پژوهش تعیین اثربخشی معنادرمانی بر تابآوری و خردمندی دختران فرار و بدسرپرست تحت مراقبت سازمان بهزیستی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهی دختران فراری و یا بدسرپرست سازمان بهزیستی در مراکز نگهداری شهر تهران در نیمه اول سال 1399 بودند که به روش نمونهگیری دردسترس از بین افراد واجد شرایط تعداد 40 نفر وارد مطالعه شده و در دو گروه 20 نفری (گروه آزمایش و گروه در انتظار درمان) به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقهای تحت درمان معنادرمانی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون 2003 (CD-RIS) و مقیاس خردمندی (WS) (اشمیت و همکاران، 2012) بود. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق نرمافزار SPSS و با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام گرفت. براساس یافتههای پژوهش مداخله معنادرمانی بر افزایش تابآوری (01/0p<) و خردمندی (01/0p<) در دختران فرار و بدسرپرست تحت مراقبت سازمان بهزیستی تأثیر معناداری داشت. نتایج حاصله براهمیت به کارگیری این روش درمانی در مراکز نگهداری و سایر مراکز مرتبط با این دختران از سوی روانشناسان آن مراکز تأکید دارد.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی اجتماعی دریافت: 1400/7/21 | ویرایش نهایی: 1401/1/28 | پذیرش: 1400/8/4 | انتشار الکترونیک: 1401/1/28