سال 11، شماره 1 - ( فروردین 1401/ شماره پیاپی 70 1401 )                   سال 11 شماره 1 صفحات 184-175 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.2383353.1401.11.1.16.3

XML English Abstract Print

تأثیر آموزش تاب‌آوری بر کاهش ریسک طلاق و ناسازگاری زناشویی در زنان متقاضی طلاق
اسماعیل صدری دمیرچی1 ، آرزو مجرد 2، حسین متین3
1- دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2- کاندیدای دکتری مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. ، arezoomojarrad@yahoo.com
3- کاندیدای دکتری مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان­شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده:   (1221 مشاهده)
طلاق عامل از هم­گسیختگی ساختار بنیادی­ترین بخش جامعه، یعنی خانواده است که علاوه بر خانواده بر جامعه نیز تأثیر می­گذارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تاب­آوری بر کاهش ریسک طلاق و  ناسازگاری زناشویی در زنان متقاضی طلاق بود. طرح پژوهش نیمه­آزمایشی و از نوع پیش­آزمون – پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمام زنانی بود که به منظور طلاق در سال 1400-1399 به دادگستری شهر اردبیل مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش شامل 30 زن متقاضی طلاق بود که به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه (یک گروه آزمایشی و یک گروه گواه) گمارده شدند. جهت جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه­های بی­ثباتی ازدواج MII (ادواردز، جوهانسون و بوث، 1987) و ناسازگاری بیر- استرنبرگDQ  (بیر و استرنبرگ، 1977) استفاده شد. برای گروه­ آزمایشی آموزش تاب­آوری در 8 جلسه یک ساعته و هفته­ای دو بار برگزار شد، در حالی که گروه گواه هیچ­گونه مداخله­ای را دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تاب­آوری می­تواند موجب کاهش ریسک طلاق در زنان متقاضی طلاق شود (05/0>p) اما به طور معناداری قادر به کاهش ناسازگاری زناشویی نشد. این نتایج می­تواند پشتوانه­ای برای بکارگیری روش­ آموزش تاب­آوری در کاهش ریسک طلاق در زنان متقاضی طلاق باشد تا بدین وسیله مانع فروپاشی بنیان خانواده شود.
واژه‌های کلیدی: آموزش تاب­آوری، ریسک طلاق، ناسازگاری زناشویی، زنان متقاضی طلاق
متن کامل [PDF 499 kb]   (755 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: مشاوره
دریافت: 1400/8/2 | ویرایش نهایی: 1401/1/28 | پذیرش: 1400/11/1 | انتشار الکترونیک: 1401/1/28
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.