سال 11، شماره 1 - ( فروردین 1401/ شماره پیاپی 70 1401 )
سال 11 شماره 1 صفحات 58-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. ، pari.moradi71@gmail.com
2- استاد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2- استاد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده: (1437 مشاهده)
اختلالات طیف اتیسم زیر مجموعه‌ای از اختلالات عصبی-رشدی بوده که از جمله مهم‌ترین نشانگان آن وجود نواقصی در ارتباط و تعامل اجتماعی، علایق، رفتارها و فعالیت‌های محدود و تکراری است. هنردرمانی یکی از رویکردهای مداخلاتی برای این اختلال است که بر اساس پژوهش‌ها کارایی مناسبی برای کمک به کودکان اتیستیک دارد. هدف این مقاله بررسی کاربست هنردرمانی برای اختلالات طیف اتیسم و ویژگی‌ها و منطق درمانی این رویکرد بود. این پژوهش یک مطالعه مروری نظام‌مند بود. بر اساس جست وجو در پایگاه‌های اطلاعاتی اسکالر، ساینس دایرکت، سیج، مگ‌ایران، پایگاه اطلاعات علمی (SID) و نور مگز مقالات متععدی با توجه به کلیدواژه‌های اختلالات طیف اتیسم، رویکردهای درمانی و هنر درمانی بدست آمد و در نهایت مطالب یافت شده تحت عناوین اصلی نقش هنر درمانی در مداخلات اولیه و ایجاد مهارت‌های اساسی دسته بندی شد. نتایج نشان داد که که این رویکرد قابلیت بسیاری در کمک به کودکان اتیستیک در حل مشکلات آنان در زمینه مهارت‌های حسی، ارتباطی و حرکتی دارد. با توجه به نتایج بدست آمده، درمانگران و متخصصان می‌توانند از یافته‌های این پژوهش جهت اتخاذ دیدگاهی نوین به منظور استفاده از هنردرمانی برای کودکان مبتلا به اتیسم بهره گیرند.
نوع مقاله: مروری سیستماتیک |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/8/23 | ویرایش نهایی: 1401/1/28 | پذیرش: 1400/10/11 | انتشار الکترونیک: 1401/1/28
دریافت: 1400/8/23 | ویرایش نهایی: 1401/1/28 | پذیرش: 1400/10/11 | انتشار الکترونیک: 1401/1/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |