سال 11، شماره 4 - ( تیر 1401/ پیاپی 73 1401 )
سال 11 شماره 4 صفحات 74-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، کارشناس سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
2- کارشناسی ارشد مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. ، fardinkhosravi67@gmail.com
2- کارشناسی ارشد مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. ، fardinkhosravi67@gmail.com
چکیده: (988 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنطیم شناختی هیجان، بهزیستی روان‌شناختی و کیفیت زندگی سالمندان بود. این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه سالمندان شهر ایلام در سال 1400 تشکیل میدادند. نمونه آماری شامل 32 نفر بود که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس ملاک های ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 16 نفر) جایگزین شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تنطیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001- (CERQ)، بهزیستی روان‌شناختی (ریف، 2002- RSPWB) و کیفیت زندگی (BREF-WHOQOL, 1996) استفاده شد. گروه آزمایش تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 8 جلسه 90 دقیقهای قرار گرفت و گروه گواه، هیچ گونه مداخله درمانی دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروه آزمایشی و گروه گواه از نظر متغیرهای وابسته در مرحله پس‌آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0P<). یافته‌های این پژوهش نشان داد که درمان گروهی مبتنی پذیرش و تعهد بر کاهش راهبردهای غیر انطباقی تنظیم شناختی هیجان و افزایش راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان، بهزیستی روان‌شناختی و کیفیت زندگی سالمندان اثربخش است.
واژه‌های کلیدی: بهزیستی روان‌شناختی، تنطیم شناختی هیجان، درمان مبتنی پذیرش و تعهد، کیفیت زندگی، سالمندان
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/11/3 | ویرایش نهایی: 1401/5/5 | پذیرش: 1401/1/25 | انتشار الکترونیک: 1401/4/10
دریافت: 1400/11/3 | ویرایش نهایی: 1401/5/5 | پذیرش: 1401/1/25 | انتشار الکترونیک: 1401/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |