سال 11، شماره 5 - ( مرداد1401/ پیاپی 74 1401 )
سال 11 شماره 5 صفحات 58-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ساره طیبی1 
، مهشید زمانی1 ، پریساسادات سیدموسوی 2
، مهشید زمانی1 ، پریساسادات سیدموسوی 2
1- کارشناسی ارشد، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- استادیار، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ، p_mousavi@sbu.ac.ir
2- استادیار، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ، p_mousavi@sbu.ac.ir
چکیده: (931 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی رفتارهای مراقبتی در ارتباط بین روابط موضوعی و صمیمیت زناشویی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده و جامعۀ آماری این پژوهش زنان و مردان متاهل شهر تهران در سال 1399 بودند که بیش از دوسال از زندگی مشترک آنها گذشته بود؛400 نفر به روش نمونه‌گیری دردسترس (200 زن و 200 مرد) انتخاب و مقیاس صمیمیت تامپسون و واکر (1983) (MBI)، پرسشنامه‌ی رفتارهای مراقبتی کانس و شاور (1994) (CBQ) و پرسشنامه‌ی روابط موضوعی بل (۱۹۹۵) (BORRTI) را به صورت آنلاین تکمیل نمودند. برای تحلیل دادهها از تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاکی از برازش مطلوب مدل پژوهش بود؛ نتایج نشان داد که بین روابط موضوعی با صمیمیت زناشویی و رفتارهای مراقبتی همبستگی منفی معنادار (01/0>P) و بین صمیمیت و زیرمقیاس رفتار مراقبتی حفظ نزدیکی، رفتار مراقبتی حساس و وسواسگونه همبستگی مثبت معنادار (01/0>P) وجود دارد. یافتههای تحلیل مسیر موید نقش میانجی رفتارهای مراقبتی در رابطهی روابط موضوعی و صمیمیت زناشویی بود که زیرمقیاس رفتار مراقبتی حفظ نزدیکی، حساس و وسواسگونه (01/0>P) به ترتیب بیشترین نقش را داشتند. به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که هرچه فرد روابط دلبستهمدار ناایمنتری را تجربه کرده باشد، بهواسطه رفتارهای مراقبتی کمتر یا استفاده از اشکال نامناسب رفتارهای مراقبتی (از جمله استفاده از رفتارهای مراقبتی کنترلکننده) در روابط بعدی، صمیمیت کمتری را در زندگی زناشویی خود تجربه می‌کند.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/12/9 | ویرایش نهایی: 1401/6/19 | پذیرش: 1401/2/6 | انتشار الکترونیک: 1401/5/10
دریافت: 1400/12/9 | ویرایش نهایی: 1401/6/19 | پذیرش: 1401/2/6 | انتشار الکترونیک: 1401/5/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |