سال 11، شماره 9 - ( آذر 1401/ پیایپی 78 1401 )                   سال 11 شماره 9 صفحات 44-33 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.2383353.1401.11.9.4.7
Ethics code: IR.SEMUMS.REC.1399.19
Clinical trials code: IRCT20201004048920N1

XML English Abstract Print

مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با و بدون TDSC در بهبود شدت درد و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا
مریم اکبرزاده1 ، پرویز صباحی 2، پروین رفیعی نیا3 ، افسانه مرادی4
1- دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه سمنان، مهدیشهر، ایران.
2- استادیار گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه سمنان، مهدیشهر، ایران. ، p_sabahi@semnan.ac.ir
3- استادیار گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه سمنان، مهدیشهر، ایران.
4- استادیار گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
چکیده:   (730 مشاهده)
هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی MBCT  با و بدون tDCS بر شدت درد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فیبرومایالژیا بود. این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش­های کاربردی و روش آن از نوع نیمه‌آزمایشی-  دو گروه آزمایشی و یک گروه دارونما  با پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود. نمونه‌گیری به صورت موارد در دسترس صورت گرفت و تعداد ۳۶ نفر از بیماران مبتلا به فیبرومیالژیای مراجعه کننده به متخصصان در سال ۱۳۹۹ در شهر تهران  با ملاک های ورود تشخیص بیماری فیبرومیالژیا توسط متخصص روماتولوژی، دامنه سنی 30 تا 55 سال و طول مدت درد حداقل 6 ماه انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه MBCT، MBCT همراه با tDCS و دارونما قرار گرفتند. بیماران قرار گرفته در گروه‌های آزمایش و دارونما پیش و پس از مداخله پرسشنامه شدت درد مک گیل و پرسشنامه کیفیت زندگی را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که در مولفه های شدت درد، هر دو درمان در مقایسه با گروه دارونما اثر بخش بودند، به علاوه اثربخشی درمان ترکیبی به صورت معناداری از MBCT  بیشتر بود. در زمینه مولفه‌های کیفیت زندگی، درمان MBCT در مقایسه با گروه دارونما فقط در مولفه های بهزیستی، کارکرد اجتماعی، درد و سلامت عمومی به صورت معناداری موثر بود، در حالی که تاثیر درمان ترکیبی در مقایسه با گروه دارونما در مولفه های کارکرد جسمی، بهزیستی، درد و سلامت اجتماعی معنادار بود. همچنین درمان ترکیبی در مقایسه با MBCT در مولفه های بهزیستی، درد و سلامت عمومی معنادار بود (P<0.05). براساس نتایج این پژوهش اضافه کردن درمان tDCS به MBCT تاثیر معناداری در شدت درد و برخی مولفه‌‌‌های  کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا دارد.
واژه‌های کلیدی: تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه، شدت درد، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، فیبرومیالژیا، کیفیت زندگی.
متن کامل [PDF 476 kb]   (396 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: سلامت
دریافت: 1400/12/19 | ویرایش نهایی: 1401/11/8 | پذیرش: 1401/5/8 | انتشار الکترونیک: 1401/9/10
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.