1- مربی گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایذه، ایذه، ایران.
2- کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایذه، ایذه، ایران. ، alimohammadi.ashkan@gmail.com
3- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، اهواز، ایران.
چکیده: (1037 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط ساختاری طرحوارههای هیجانی و اجتناب تجربی با رفتارهای خودآسیبرسان با نقش میانجی اعتیاد به تلفن هوشمند میباشد. پژوهش از نوع همبستگی و تحلبل مسیر و جامعه مورد بررسی کلیه زنان و مردان بین ۱۳ تا ۳۰ سال ساکن شهر اهواز و در مرداد تا مهرماه سال 1400بوده است که از بین آنان نمونهای با حجم 250 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل سیاهه رفتار خودآسیب رسان (SHI، سانسون و همکاران، 1998)، پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه (سواری، 1392)، پرسشنامه اجتناب تجربی (AISS، آرنت، 1994) و پرسشنامه طرحوارههای هیجانی (LESS، لیهی، 2002) بود. یافتههای پژوهش نشان داد همه ضرایب مسیر مربوط به مدل نهایی و اثرات مستقیم و غیرمستقیم (به جز مسیر طرحوارههای هیجانی سازگار به رفتارهای خودآسیب رسان) در سطح 05/0 P≤معنیدار هستند و مدل از برازش مطلوبی برخودار بود. میتوان نتیجه گرفت طرحواره هیجانی و اجتناب تجربی از طریق اعتیاد به تلفن همراه هوشمند باعث رفتارهای خودآسیب رسان در افراد میشود.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی اجتماعی دریافت: 1401/1/1 | ویرایش نهایی: 1401/9/14 | پذیرش: 1401/6/10 | انتشار الکترونیک: 1401/7/10