سال 11، شماره 4 - ( تیر 1401/ پیاپی 73 1401 )
سال 11 شماره 4 صفحات 60-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، کردستان، ایران. ، b.maleki@cfu.ac.ir
چکیده: (1210 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی تحمل پریشانی در رابطه بین استرس ادراک‌شده و حس انسجام با اضطراب بیماری کرونا در دانشجویان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﺷﺎﻣﻞ ﻛﻠﻴﻪ داﻧشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه فرهنگیان استان کردستان در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از میان آن‌ها 300 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامههای اضطراب بیماری کرونا (CDAS، علیپور و همکاران، 1398)، تحمل پریشانی (DTS، سیمونز و گاهر، 2005)، استرس ادراک‌شده (PSS، کوهن و همکاران، 1983) و حس انسجام (SOC، آنتونووسکی، 1993) جمعآوری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل مسیر در نرم‌افزار SPSS و AMOS نسخه 21 استفاده گردید. نتایج نشان داد که مدل با دادههای پژوهش برازش دارد (01/0>P). با توجه به یافتهها، استرس ادراک‌شده، حس انسجام و تحمل پریشانی بر اضطراب بیماری کرونا در دانشجویان اثر مستقیم دارند. همچنین، استرس ادراک‌شده و حس انسجام از طریق تحمل پریشانی بر اضطراب بیماری کرونا اثر غیرمستقیم دارند (01/0>P). بنابراین، نتایج پژوهش نشان میدهد حس انسجام و تحمل پریشانی بالا، با وجود استرس ادراک شده میتواند مانع تأثیر عوامل استرس‌زای بیماری کرونا بر سلامت افراد شود.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی عمومی
دریافت: 1401/1/5 | ویرایش نهایی: 1401/5/5 | پذیرش: 1401/3/23 | انتشار الکترونیک: 1401/4/10
دریافت: 1401/1/5 | ویرایش نهایی: 1401/5/5 | پذیرش: 1401/3/23 | انتشار الکترونیک: 1401/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |