1- دانشگاه آزاد اسلامی مرکز نهبندان ، ali_zare@alumni.ut.ac.ir
2- مدیریت آموزش و پرورش شهرستان زیرکوه
چکیده: (3037 مشاهده)
طلاق یکی از پدیدههای مهم اجتماعی است که افزایش آن در هر جامعهای موجب بروز برخی از آسیبهای اجتماعی دیگر میشود. این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین گرایش به طلاق و نقش نماز در کاهش آن انجام شد. طرح پژوهش توصیفی-همبستگی و کاربردی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان متأهل دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه بیرجند مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 96-1395 در مقاطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترا است. نمونه 100 نفری با روش تصادفی ساده انتخاب شد. دادهها با استفاده از پرسشنامه میل به طلاق روزلت، جانسون و مورو (1986) با آلفای کرونباخ (91/0) و پرسشنامه تمایل نگرش و التزام عملی به نماز انیسی، نویدی و حسینینژاد نصرآباد (1388) با آلفای کرونباخ (92/0) جمعآوری شد. دادهها با آزمونهای t تک نمونهای، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شد. نتایج نشان داد که میانگین نمره آزمودنیها در گرایش به طلاق کمتر از میانگین آزمون بود. میانگین نمره آزمودنیها در تمایل به نماز بیشتر از میانگین آزمون بود. بین تمایل به نماز و گرایش به طلاق رابطه معنادار منفی وجود دارد. مؤلفهی اهتمام و التزام جدی فرد برای انجام نماز میتواند به شکل معناداری گرایش به طلاق را پیشبینی کند. زمانی که افراد به دنبال انجام اعمال مذهبی مانند نماز، به احساس لذت ناشی از برقراری ارتباط با منبع کمال و تعالی دست مییابند، خود برای رسیدن به کمال نیز دارای انگیزه میباشند؛ انگیزهای که آنان را ترغیب به شایسته زیستن و دوری از منکرات میکند.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی خانواده دریافت: 1396/8/8 | ویرایش نهایی: 1397/9/10 | پذیرش: 1396/11/17 | انتشار الکترونیک: 1397/9/28