1- دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی ، setayeshi_m@yahoo.com
2- گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی،دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده: (2080 مشاهده)
در جریان یادگیری، متغیرهای زیادی مثل انگیزش، عزتنفس و سبکهای یادگیری میتوانند بر یادگیری تأثیر بگذارند. در این میان، شواهد پژوهشی نشان داده که امیدواری یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد دانشجویان است. پژوهش حاضر باهدف تعیین نیمرخ انگیزش دانشجویان با استفاده از رویکرد فرد-محور و مقایسه خودکنترلی رفتاری با توجه به این نیمرخها انجام شد.این پژوهش یک مطالعه توصیفی- علی مقایسهای است. تعداد 204 نفر دانشجوی دانشگاه قم که به روش خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. مقیاسهای خودکنترلی تانجنی (2002) و امیدواری اشنایدر (1991) را تکمیل نمودند. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل خوشهای، تحلیل واریانس یکراهه بهره گرفته شد. براساس نتایج حاصل از تحلیل خوشهای، سه خوشه انگیزشی برای دانشجویان به دست آمد: 2/38 در خوشه کمیت پایین، 7/38 درصد در خوشه کمیت متوسط، 25 درصد در خوشه کمیت بالا قرار گرفتند. خودکنترلی رفتاری خوشه کمیت پایین، کمتر از سایر خوشهها بود.یافتههای بهدستآمده میتواند به مسئولین حوزه آموزش کمک نماید تا با طراحی برنامههای مداخلهای تربیتی در ارتقا و یا حفظ امیدواری دانشجویان بهویژه دانشجویان سال آخر، در طول سالهای تحصیلی اقدامات مؤثری را انجام دهند.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سلامت دریافت: 1397/1/1 | پذیرش: 1398/1/26 | انتشار الکترونیک: 1398/6/1