پژوهش حاضر با هدف دستیابی به شناختی کیفی پیرامون آن دسته از مقالات علمی سامان یافته است که طی حدود دو دهه اخیر به طور مستقیم یا غیرمستقیم به مسئله «تعامل والد-نوجوان» در جامعه ایرانی پرداخته‌اند. در این راستا، فراتحلیل کیفی مقالات این حوزه در دو بعد روش‌شناختی و محتوایی بر روی 56 مقاله اجرا شد که از بانک‌های مقالات علمی استخراج گردیده بودند. طبق نتایج این پژوهش، بیش از 93% از پژوهش‌ها با هدف تبیین و تنها 7% با هدف توصیفِ پدیده‌ای به نام «تعامل والد-نوجوان» به پژوهش پرداخته‌‌اند. هم‌چنین بیش از 50% از مقالات یادشده، جامعه آماری مورد پژوهش خود را شهرهای تهران، مشهد، شیراز و اصفهان اعلام کرده و نیز تعداد مقالاتی که تنها بر روی دختران نوجوان کار کرده‌اند تقریباً پنج برابرِ آن‌هایی است که بر روی پسران نوجوان کار کرده‌اند. درنتیجه به‌نظر می‌رسد شاهد نوعی سوگیری این مطالعات به سوی نوجوانان دختر در شهرهای بزرگ ایران هستیم. همچنین تحلیل محتوای کلیدواژه‌های مقالات، در بعد محتوایی، حاکی از این است که تنها 6% از پژوهش‌ها به ابعاد اجتماعی تأثیرگذار بر «تعامل والد-نوجوان» پرداخته‌اند و حدود 40% از پژوهش‌ها نیز نوجوانی را وضعیتی آسیب‌شناختی در نظر گرفته‌اند که توسط مداخله تربیتی والدین بایستی مرتفع گردد. در نهایت ضمن بحث درباره‌ی پیش‌آیندها و پس‌آیندهای «تعامل والد-نوجوان»، انتقاداتی به رویه حاکم بر مقالات این حوزه صورت گرفت و پیشنهاداتی جهت رفع این مشکلات ارائه گردید.