مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 7 - ( مهر 1403 / پیاپی 100 1403 )
سال 13 شماره 7 صفحات 190-181 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.KHSH.REC.1402.024
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soleimani M, Izadi F. (2024). The effectiveness of emotion-focused therapy on emotional self-awareness, self-objectification and reduction of symptoms in girl students with symptoms of binge-eating. Rooyesh. 13(7), 181-190.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4943-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4943-fa.html
سلیمانی مریم، ایزدی فاطمه. اثربخشی درمان هیجانمدار بر خودآگاهی هیجانی، خود شئ‌انگاری و کاهش علائم در دانشآموزان دختر با نشانههای پرخوری عصبی رویش روان شناسی 1403; 13 (7) :190-181
مریم سلیمانی1 
، فاطمه ایزدی* 2
، فاطمه ایزدی* 2
1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی خانواده، گروه روانشناسی بالینی، واحد خمینی‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی‌شهر، اصفهان، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، واحد خمینی‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی‌شهر، اصفهان، ایران. ،Izadi@iaukhsh.ac.ir
2- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، واحد خمینی‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی‌شهر، اصفهان، ایران. ،
چکیده: (253 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان هیجانمدار بر خودآگاهی هیجانی، خود شیءانگاری و کاهش علائم در دانشآموزان دختر با نشانههای پرخوری عصبی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهی دانشآموزان دختر مبتلا به پرخوری شهر اصفهان در زمستان 1401 بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد 30 نفر از آنها انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. ابزار اندازهگیری پژوهش شامل مقیاس پرخوری (BES) گورمالی و همکاران (1982)، مقیاس خودتاملی و بینش (SRIS) گرنت و همکاران (2002) و پرسشنامه خود شیءانگاری (SOQ) نول و فردریکسون (1998) بود. گروه آزمایش 12 جلسهی 60 دقیقهای (2 جلسه در هفته) تحت درمان هیجانمدار گرینبرگ (2017) قرار گرفتند. دادهها از طریق آزمون آماری کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون بین میانگین پسآزمون متغیرهای خودآگاهی هیجانی، خودشیءانگاری و علائم پرخوری عصبی بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). بر اساس نتایج پژوهش میتوان گفت که درمان هیجانمدار رویکردی مناسب جهت بهبود مشکلات ناشی از پرخوری عصبی در دانشآموزان دختر مبتلا محسوب میگردد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1402/8/15 | پذیرش: 1403/3/1 | انتشار الکترونیک: 1403/7/10
دریافت: 1402/8/15 | پذیرش: 1403/3/1 | انتشار الکترونیک: 1403/7/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
