مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 7 - ( مهر 1403 / پیاپی 100 1403 )
سال 13 شماره 7 صفحات 160-151 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.B.REC.1401.018
Clinical trials code: IRCT20230125057220N1
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sarooghi M, Goodarzi K, Roozbahani M, Tanha Z. (2024). Comparison the effectiveness of emotion-focused therapy and self-compassion-focused therapy on self-esteem and shame in women with binge eating. Rooyesh. 13(7), 151-160.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5073-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5073-fa.html
ساروقی مریم، گودرزی کورش، روزبهانی مهدی، تنها زهرا. مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان شفقت به خود بر عزت‌نفس و تجربه شرم در زنان مبتلا به پرخوری رویش روان شناسی 1403; 13 (7) :160-151
مریم ساروقی1 
، کورش گودرزی* 2، مهدی روزبهانی3 ، زهرا تنها4
، کورش گودرزی* 2، مهدی روزبهانی3 ، زهرا تنها4
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران. ،Ko.Goodarzy@iau.ac.ir
3- استادیار، گروه رفتار حرکتی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
4- استادیار، گروه روانشناسی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران. ،
3- استادیار، گروه رفتار حرکتی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
4- استادیار، گروه روانشناسی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران.
چکیده: (207 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان شفقت به خود بر عزت‌نفس و تجربه شرم در زنان مبتلا به پرخوری بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری۲ ماهه بود. جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به اختلال پرخوری شهر تهران در سال 1400 بودند. ابتدا 45 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی در 2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل جایگزین شدند. ابزارهای این پژوهش شامل شدت پرخوری گومالی و همکاران(1982BES,)، عزت‌نفس روزنبرگ (1989RSEs,)، شرم درونی کوک (1998Cook,) و شرم بیرونی گاس (1994Goss,) بود. از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد بین میانگین عزت‌نفس و تجربه شرم در هر دو گروه هیجان‌مدار و شفقت‌به‌خود در مرحله پس‌آزمون و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0>P)، یعنی این دو مداخله به شکل معناداری نسبت به گروه کنترل باعث افزایش عزت‌نفس و کاهش تجربه شرم شده‌اند. همچنین نتایج آزمون بنفرونی برای مقایسه اثربخشی دو مداخله هیجان‌مدار و شفقت‌به‌خود نشان داد تفاوت معنی‌داری بین این دو مداخله در افزایش عزت‌نفس و کاهش تجربه شرم نمونه مورد مطالعه مشاهده نشد(05/0<P). بنابراین می‌توان گفت باوجود اثربخشی هر دو مداخله بر افزایش عزت‌نفس و کاهش شرم زنان مبتلا به پرخوری؛ ارجحیت یک مداخله بر دیگری از نظر آماری معنی‌دار نمی‌باشد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1402/10/19 | پذیرش: 1402/12/13 | انتشار الکترونیک: 1403/7/10
دریافت: 1402/10/19 | پذیرش: 1402/12/13 | انتشار الکترونیک: 1403/7/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
