مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 7 - ( مهر 1403 / پیاپی 100 1403 )
سال 13 شماره 7 صفحات 70-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: R.KMU.AH.REC.1402.119
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saeedinejad N, Foroozandeh E, Besharat M A, Nikvarz M, Bani Taba S M. (2024). The effectiveness of paradox therapy on the anxiety and ego strength of mothers with premature babies. Rooyesh. 13(7), 61-70.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5627-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5627-fa.html
سعیدی نژاد نازیلا، فروزنده الهام، بشارت محمدعلی، نیکورز مرجان، بنی طبا سید مصطفی. اثربخشی پارادوکس درمانی بر اضطراب و استحکام من مادران دارای نوزاد نارس رویش روان شناسی 1403; 13 (7) :70-61
نازیلا سعیدی نژاد1 
، الهام فروزنده* 2، محمدعلی بشارت3 ، مرجان نیکورز4 ، سید مصطفی بنی طبا5
، الهام فروزنده* 2، محمدعلی بشارت3 ، مرجان نیکورز4 ، سید مصطفی بنی طبا5
1- دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی عمومی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران. ،Elham_for@yahoo.com
3- استاد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4- استادیار طب نوزادی و پیرامون تولد، گروه بیماری های کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
5- استادیار گروه علوم پایه، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران. ،
3- استاد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4- استادیار طب نوزادی و پیرامون تولد، گروه بیماری های کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
5- استادیار گروه علوم پایه، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران.
چکیده: (252 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی پارادوکس درمانی بر اضطراب و استحکام من مادران دارای نوزاد نارس انجام شد. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون-پسآزمون با گروه کنترل و پیگری یک و سه ماه بود. جامعه آماری این مطالعه مادران دارای نوزاد نارس مراجعه کننده به بیمارستان افضلیپور کرمان در سال ۱۴۰۲ بودند. 60 نفر از مادران به روش در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (۳۰ نفر) و کنترل (۳۰ نفر) جایگزین شدند. جهت جمعآوری دادهها از مقیاس افسردگی اضطراب استرس-21 (DASS-21؛ لاویبوند و لاویبوند، 1995) و مقیاس استحکام من (ESS؛ بشارت، 1395) استفاده شد. پس از اجرای پیشآزمون گروه آزمایش در طی 4 جلسه تحت مداخله پارادوکس درمانی بشارت قرار گرفت؛ سپس از هر دو گروه پسآزمون و پیگیری در دو نوبت دریافت شد. تحلیل دادهها به روش تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر انجام شد. یافته‌ها نشان داد که نمره اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل از پیشآزمون تا پیگیری کاهش معناداری داشته است (05/0>P)؛ اما در مقابل نمره استحکام من از پیشآزمون تا پیگیری افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل داشته است (05/0>P). در مجموع میتوان نتیجه گرفت که پارادوکس درمانی یک مداخله موثر بر کاهش اضطراب و افزایش استحکام من در مادران دارای نوزاد نارس بود.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1403/6/10 | پذیرش: 1403/6/17 | انتشار الکترونیک: 1403/7/10
دریافت: 1403/6/10 | پذیرش: 1403/6/17 | انتشار الکترونیک: 1403/7/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
