مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای آل یاسین
مجید جامه بزرگی، سیدعلی آل یاسین، حسن حیدری، حسین داوودی،
سال ۱۲، شماره ۳ - ( خرداد ۱۴۰۲/ پیاپی ۸۴ ۱۴۰۲ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و درمان فعال‌سازی رفتاری بر احساس گناه در زنان مبتلا به اختلال دیس‌تایمیک بود. پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل با پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان دارای اختلال دیس‌تایمی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های روانشناسی مستقر در منطقه ۸ شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود که تعداد ۴۵ نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار این پژوهش پرسشنامه احساس گناه کوگلر و جونز (۱۹۹۲) (CJGFQ) بود. برای گروه آزمایش اول درمان فراشناخت (ولز، ۲۰۰۹) و برای گروه آزمایش دوم درمان فعال‌سازی رفتاری (دیمیدجیان و همکاران، ۲۰۰۸) در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای هفته‌ای دوبار برگزار شد. داده‌ها با بهره‌گیری از تحلیل واریانس آمیخته تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد بین گروه‌ها در پس‌آزمون و پیگیری احساس گناه و مؤلفه‌هایش تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰p>). نتایج نشان داد هردو مداخله در احساس گناه و مؤلفه‌هایش اثربخش بودند اما مداخله فعال‌سازی رفتار اثربخشی بیشتری را نشان می‌دهد و بین دو درمان تفاوت معنادار مشاهده شد (۰۵/۰p>). بر اساس نتایج این مطالعه می‌توان گفت که به دلیل تأثیر بیشتری که درمان فعال‌سازی رفتاری بر کاهش احساس گناه دارد می‌تواند به تنهایی و یا با درمان مکمل در کاهش احساس گناه ناشی از افسردگی در زنان مبتلا به اختلال دیس‌تایمیک مؤثر باشد.
رعنا آزاد، دکتر سید علی آل یاسین،
سال ۱۲، شماره ۵ - ( مرداد ۱۴۰۲ / پیاپی ۸۶ ۱۴۰۲ )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر بهزیستی روانشناختی، تابآوری و معنای زندگی مادران کودک کم‌توان ذهنی بود. روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه مادران دارای فرزند کم‌توان ذهنی در مرکز توان‌بخشی ساعی نور شهرستان ساوه در سال ۱۴۰۱ بودند که از بین آنان تعداد ۲۴ نفر، ۱۲ نفر در گروه گواه و ۱۲ در گروه آزمایش از طریق روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگذاری شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ویژگیهای جمعیت‌شناختی، بهزیستی روانشناختی ریف (PWB، ۱۹۸۹)، پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون (CD_RSC، ۲۰۰۳)، پرسشنامه معنای زندگی استگر و همکاران MLQ)، ۲۰۰۶) استفاده شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش‌آزمون بین میانگین پس‌آزمون بهزیستی روانشناختی، تابآوری و معنای زندگی در دو گروه. آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در سطح ۰۵/۰ وجود داشت در نتیجه، روان‌درمانی مثبت‌نگر می‌تواند به‌عنوان یک مداخله مؤثر مادران کودک کم‌توان ذهنی مورد توجه قرار داده شود.
قاسم خالوئی، سیدعلی آل یاسین، حسن حیدری، حسین داوودی،
سال ۱۲، شماره ۱۰ - ( دی ۱۴۰۲ / پیاپی ۹۱ ۱۴۰۲ )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد امید درمانی و رویکرد شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به بیماری ام‌اس بود. روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون گروه کنترل با دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه زنان دارای بیماری ام‌اس و عضو انجمن ام‌اس ایران در سال ۱۳۹۸ بود که از این جامعه تعداد ۳۶ نفر به روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. همه آنها قبل از اجرای مداخلات پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (PWB-SF) ریف (۱۹۸۹) را تکمیل کردند. پس از آن گروه‌های آزمایش مداخلات درمانی را دریافت کردند. پس از اتمام مداخلات، هر سه گروه پس‌آزمون را دریافت کرده‌اند. در نهایت پس از گذشت سه ماه مجدداً آزمون پیگیری به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مختلط تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد در متغیر بهزیستی روانشناختی بین سه گروه در مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰۵/۰>P). گروه‌های مداخله امید درمانی و شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی در متغیر بهزیستی روانشناختی تفاوت معنی‌داری با گروه گواه داشتند. این در حالی بود که بین دو گروه امید درمانی و شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (۰۵/۰<P). بر این اساس می‌توان گفت استفاده از روش‌های امید درمانی و شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی می‌تواند در ارتقای بهزیستی روانشناختی زنان دارای بیماری ام‌اس مؤثر باشد.
بهاره یزدان پناه، دکتر سید علی آل یاسین،
سال ۱۳، شماره ۳ - ( خرداد ۱۴۰۳/ پیاپی ۹۶ ۱۴۰۳ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان روان‌تحلیلی کارکردی بر سبک‌های دلبستگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه در زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه ۵ شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. بر این اساس تعداد ۳۰ زن به صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه سبک دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷ AASQ,) و پرسشنامه طرح‌واره ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۹۸YSQ-SF, ) بود. پروتکل روان‌درمانی تحلیلی کارکردی در ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای، هفته‌ای دو بار به صورت گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش‌آزمون بین میانگین پس‌آزمون در سبک‌های دلبستگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در سطح ۰۵/۰ وجود داشت. در نتیجه، درمان روان‌تحلیلی کارکردی می‌تواند به عنوان یک مداخله مؤثر برای زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی مؤثر باشد.
پریسا کیانی، دکتر سیدعلی آل یاسین،
سال ۱۳، شماره ۶ - ( شهریور ۱۴۰۳/ پیاپی ۹۹ ۱۴۰۳ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی بازی‌درمانی کودک‌محور بر مشکلات رفتاری و تنظیم شناختی هیجان در کودکان دارای نشانگان اختلالات اضطرابی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه‌ی کودکان ۴ تا ۷ سال دارای نشانگان اختلالات اضطرابی شهر فریدون‌کنار در سال ۱۴۰۱ بود که از بین آنها ۷۵ کودک به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس از میان این کودکان، ۳۰ کودک که دارای بالاترین نمره در مقیاس اضطراب بودند، به صورت تصادفی در دو گروه (۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) جایگذاری شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس اضطراب کودکان پیش‌دبستانی اسپنس و همکاران (۲۰۰۱PAS, )، پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر و همکاران (۱۹۶۷BPS, ) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گراس و جان (۲۰۰۳CERQ, ) بود. گروه آزمایش طی هشت جلسه‌ی ۴۵ دقیقه‌ای و هفته‌ای دو بار تحت مداخله‌ی مبتنی بر بازی‌درمانی کودک‌محور لندرث (۱۹۹۳) قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد با کنترل اثر پیش‌آزمون، بین میانگین پس‌آزمون مشکلات رفتاری و تنظیم شناختی هیجان در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در سطح ۰۵/۰p< وجود دارد. در نتیجه بازی‌درمانی کودک‌محور می‌تواند به‌عنوان روش کارآمدی در بهبود مشکلات رفتاری و تنظیم شناختی هیجان کودکان دارای نشانگان اختلالات اضطرابی مورد استفاده قرار گیرد.
