مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای پور حسین
سید ابوالفضل موسوی، دکتر رضا پور حسین، دکتر علی زارع مقدم، اعظم گمنام، عباس میربلوک بزرگی، فرشته حسنی اسطلخی،
سال ۸، شماره ۱ - ( شماره پیاپی ۳۴ / فروردین ۱۳۹۸ )
چکیده
شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در بردارنده، اجزایی از درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی ارائه شده توسط کابات-زین و شناخت درمانی بک میباشد و در قالب یک درمان گروهی برای کار با افراد دارای تاریخچه افسردگی و در نتیجه آسیب پذیر در برابر دورههای بعدی توسعه داده شده است. این آموزش به افراد توانایی وسعت بخشیدن به دیدگاه خود به منظور مشاهده افکار ناسازگارانه، نشخوارهای فکری، فرایندها و نقایص شناختی موجود را میدهد تا بتوانند به طور ایدهآل آنها را تغییر و یا به جهت دهی مجدد آنها بپردازند.به علاوه برخی از جنبههای درمان شناختی-رفتاری برای افسردگی را نیز در برمیگیرد که برای حداکثر ۱۲ شرکت کننده قابل اجراست.هر چند این رویکرد برای جلوگیری از عود در بیماران افسرده که در دوره بهبودی نسبی به سر میبرند ساخته شده با این حال پژوهشهایی اثربخشی آن را در اختلالات دیگر مثل اختلالات خوردن، اختلال استرس پس از آسیب، اختلال دوقطبی، اختلال افسرده خویی و اختلالات اضطرابی تائید کردهاند. به طور کلی ذهن انسان با دو روش با دنیا ارتباط برقرار میکند. یکی شیوه بودن[۱] و دیگری شیوه انجام دادن[۲]. در شیوه بودن تاکید روی پذیرش است و کوشش برای تغییر شیوههای امور به عمل نمیآید، در این سبک نیازی برای رسیدن به اهداف، استانداردهای خاص ارزیابی آنچه هست وجود ندارد. اما در شیوه انجام دادن، ذهن به شدت کار میکند تا اختلاف بین آنچه که هست و آنچه که هیجانات را به طور معنیداری ساماندهی میکند، عملیاتی کند.شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) یک برنامه هشت هفته‌ای گروهی است که بر اساس ساختار و فرایند برنامه MBSR طراحی شده است. هسته مرکزی آن را تمرینات مراقبه تشکیل میدهد.در ذهن آگاهی تکنیک هاو تمرین هایی از قبیل خوردن کشمش، وارسی دقیق بدن ، مراقبه نشسته ، یوگا ، مراقبه راه رفتن و همین طور تمرینات غیر رسمی ذهن آگاهی در زندگی روزانه نیز به کار برده میشود.
از این رو در مقاله حاضر ضمن تحلیل به بیان تکنیک ها و تمرین های اختصاصی در شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) به شکل جلسات و محتوای آن پرداخته شده است.از طرفی در این مقاله سعی شده است تا فرضیه اساسی ذهن آگاهی که ذهن دارای دو حالت گسترده انجام دادن و حالت بودن است بپردازد.
نگار شیخلی، دکتر رضا پور حسین،
سال ۹، شماره ۵ - ( مرداد ۹۹/ شماره پیاپی ۵۰ ۱۳۹۹ )
چکیده
بیماری ریوی، یک بیماری التهابی مزمن مجرای هوایی، با تحریک‌پذیری بیش از حد و انسداد مجرای هوایی است.در بعضی افراد عوامل خطر وجود دارد که آن ها را نسبت به پیشرفت بیماری حساستر میکند. فاکتورهایی مثل استرس، افسردگی و اضطراب هنوز به عنوان ریسک فاکتور قطعی درنظر گرفته نمیشوند. توجیه زیستی این ارتباط به این صورت بیان میشود که شرایط روانی و مواجهه با عوامل استرس آور می تواند پاسخ ایمنی را تغییر دهد و فرد را در برابر پیشرفت بیماری حساستر کند. هدف از این مطالعه، مروری بر رابطه بیماری ریوی و عامل روانشناختی استرس و اضطراب بود.روش تحقیق به صورت مروری بود. کلمات کلیدی استرس، اضطراب، بیماری ریوی و آسم در پایگاههای الکترونیکی مجلات معتبر علمی – پژوهشی داخلی و بین المللی از سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ جستجو شد. بیشتر مطالعات منتشر شده از یک ارتباط مثبت بین بیماری ریوی و تاثیر روانی استرس و اضطراب متعدد حمایت کردند. روشهای مختلف زندگی، شرایط استرس آور، به عنوان عوامل مستعدکننده در بیماری های بیماری ریوی محسوب میشود.
امینه جلالی، دکتر رضا پور حسین،
سال ۹، شماره ۱۰ - ( دي ۱۳۹۹/ شماره پياپي ۵۵ ۱۳۹۹ )
چکیده
بیماری مولتیپل اسکلروزیس یکی از ناتوان‌کننده‌ترین بیماری‌های مزمن است که بر جنبههای مختلف زندگی فرد تأثیر می‌گذارد. ابتلا به این بیماری و عوارض متعدد و غیرقابل‌پیش‌بینی آن، زندگی طبیعی و عادی فرد مبتلا را مختل میکند و سازگاری فرد با این بیماری در جنبههای روانی و اجتماعی ضروری است. هدف مطالعه حاضر مرور و جمع‌بندی مطالعات سال‌های اخیر مرتبط با مداخلات انجام‌شده در زمینه بهبود سازگاری در جنبههای پزشکی – روانی و اجتماعی در بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس بود. مطالعه حاضر مطالعه مروری نظام‌مند بوده که شامل مرور همه مطالعات مرتبط بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ میشود. به جهت یافتن مطالعات مرتبط با مداخلات انجام‌شده پژوهشگران جستجوی کامپیوتری را با استفاده از کلمات کلیدی مولتیپل اسکلروزیس، سازگاری،Multiple Sclerosis, compatibility به صورت جداگانه و به صورت ترکیبی از پایگاههای داده‌های الکترونیکی زیر شامل پایگاه اطلاعات علمیgoogle scholar, pubmed, sciencedirect, SID, Proquest, Ovid برای جمع‌آوری مطالعات موردنظر استفاده شد. نتایج به‌صورت کیفی گزارش شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد افراد مبتلابه بیماری (MS) که از حمایت اجتماعی ادراک‌شده و خود- دلسوزی بیشتری برخوردار بودند سازگاری بیشتر با بیماری خود داشتند. همچنین نقش راهکارهای مقابله‌ای کارآمد با عوارض بیماری و امید در سازگاری با بیماری (MS) مؤثر گزارش‌شده است. با توجه به ماهیت ناتوان‌کننده و طولانی‌مدت بیماری (MS) احتیاج است که برای سازگاری بیشتر با این بیماری از مداخلات روانشناختی مفید در این زمینه برای این بیماران آموزش داده شود.
نگار شیخلی، دکتر رضا پور حسین،
سال ۹، شماره ۱۰ - ( دي ۱۳۹۹/ شماره پياپي ۵۵ ۱۳۹۹ )
چکیده
همراهی بیماران مزمن از رژیم مراقبتی - درمانی جزء چالش‌های جدی در این بیماران است؛ زیرا این فرآیند پیچیده و متأثر از عوامل مختلف بخصوص شرایط زمینه‌ای هست. یکی از عواملی که می‌تواند موجب استمرار همراهی در این بیماران گردد ایجاد رابطه درمانی بین بیمار و کادر درمان هست. با توجه به عدم وجود مطالعه جامع ثبت‌شده در بانک‌های مطالعاتی ایران، هدف مطالعه حاضر جمع‌بندی مطالعات سال‌های اخیر در زمینه نقش ارتباط درمانی در سازگاری با بیماری مزمن براساس مرور نظام‌مند متون پژوهشی بود. پژوهش حاضر یک مرور توصیفی و با توجه به روش اجرا جزء مطالعات مرور نظام‌مند است.
جستجوی سابقه پژوهشی با استفاده از پایگاههای داده‌های الکترونیکی زیر شامل پایگاه اطلاعات علمی google scholar, pubmed, sciencedirect, SID, Proquest, Ovid با استفاده از کلمات کلیدی انگلیسی Therapeutic Relationships, Adaptation, Chronic Disease و کلمات فارسی ارتباط درمانی، سازگاری، بیماری مزمن از سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹ گردآوری شدند. نتایج به‌صورت کیفی گزارش شد. پس از جستجو و ارزیابی مطالعات، تحلیل نهایی بر روی ۲۰ مقاله انجام گرفت. در این مطالعات، ارتباط معناداری بین ارتباط درمانی در سازگاری با بیماری‌های مزمن مختلف گزارش شده است. مقالات مذکور ارتباط درمانی را عاملی مهم در تبعیت از درمان و افزایش کیفیت زندگی در این بیماران معرفی کردهاند هرچند نیاز به مطالعات تحلیلی آینده‌نگر با کنترل متغیرهای مداخله‌گر جهت مشخص‌تر شدن این رابطه لازم است.
