مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای خستگی هیجانی
مهرنوش صفائیان، علیرضا کاکاوند، مریم بهرامی هیدجی، فاطمه محمدی شیر محله، طاهره رنجبری پور،
سال ۱۱، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده
هدف این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر تفکر ارجاعی و خستگی هیجانی پرستاران زن بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران زن بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران در سال ۱۴۰۰ که تعداد کل پرستاران این بیمارستان در زمان انجام پژوهش حاضر ۹۷۳=n نفر بود. نمونه این پژوهش شامل ۴۰ نفر از این پرستاران بود و به صورت نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. سپس، از میان نمونه پژوهش بطور تصادفی ۲۰ نفر در گروه گواه و ۲۰ نفر در دو گروه مداخله (درمان طرحواره درمانی) جایگزین شدند. گروه مداخله طرحواره درمانی را طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقهای هفتهای یکبار دریافت کردند. دادهها با استفاده از مقیاس پرسشنامه تفکر ارجاعی اهرینگ و همکاران (۲۰۱۰، PTQ)، فرسودگی شغلی مسلش و همکاران (۱۹۸۱، MBI) جمعآوری و به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. اثر اصلی گروه برای تفکر ارجاعی (۰۵/۰> P، ۴/۹۵F=) و خستگی هیجانی (۰۵/۰> P، ۹/۱۳F=) معنادار هستند؛ یعنی بین دو گروه از نظر میانگین تفکر ارجاعی و خستگی هیجانی تفاوت است در تفکر ارجاعی اثر اصلی سه مرحله اندازهگیری (۰۵/۰> P، ۵/۱۴F=) و خستگی هیجانی نیز (۰۵/۰> P، ۳۷/۷F=) معنادار است. به عبارتی بین نمرات دو متغیر در سه مرحله اندازهگیری بین گروهها تفاوت معناداری وجود دارد.. نتیجهگیری میشود این مداخله تاحد زیادی توانست تفکر ارجاعی و خستگی هیجانی پرستاران را کاهش دهد.
