مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.

جستجو در مقالات منتشر شده


۷ نتیجه برای طرد

دکتر مجید صدوقی، سیما سادات کرسوی،
سال ۹، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده

آزار و اذیت در مدرسه تأثیرات مستقیم قابل توجهی ازجمله آسیب روانشناختی کوتاه‌مدت و بلندمدت برای کودکان قربانی در پی دارد. بنابراین، شناسایی عوامل خطرزا و محافظتی در برابر این پدیده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه شایستگی اجتماعی و ترجیح اجتماعی با قربانی شدن دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان ۱۳ تا ۱۵ ساله شهرستان کاشان (۱۱۹۱۰ نفر) در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بودند که براساس فرمول کوکران از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم ۴۱۴ نفر (۲۰۲ دختر و ۲۱۲ پسر) برآورد و با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. به­منظور جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های شایستگی اجتماعی اسمارت و سان سون (۲۰۰۳) و مقیاس قلدری ایلی نویز (۲۰۰۱) و آزمون گروه سنجی استفاده شد. جهت تحلیل داده­ها آزمون­های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون هم‌زمان استفاده شد. یافته‌های حاصل از تحلیل داده­ های پژوهش نشان داد که شایستگی اجتماعی، پذیرش اجتماعی  و طرد اجتماعی با قربانی شدن رابطه معناداری داشت. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد طرد اجتماعی بطور مستقیم و شایستگی اجتماعی به طور معکوس، به ترتیب بیشترین توانایی را در پیش‌بینی قربانی شدن رفتارهای قلدری دانش آموزان داشتند. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، انجام اقداماتی به‌منظور بهبود روابط بین فردی دانش‌آموزان و کمک به کسب جایگاه اجتماعی مطلوب و اجتناب از طرد شدن در میان همسالان و همچنین، افزایش شایستگی اجتماعی آنان می‌تواند قربانی شدن دانش‌آموزان را کاهش دهد.
الهام مصباحی، مجتبی امیری مجد، محمد قمری، سعیده بزازیان،
سال ۱۱، شماره ۵ - ( ۵-۱۴۰۱ )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش دلبستگی به والدین و ادراک ترومای عشق با میانجی­گری طرحواره­های ناسازگارانه حوزه طرد و بریدگی بود. این پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مجردی بودند که با تجربه شکست عاطفی به مراکز مشاوره دانشگاه­های علوم پزشکی ایران، تهران و آزاد اسلامی رودهن در سال­ ۱۳۹۹ مراجعه کردند که به شیوه در دسترس ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه مشارکت داشتند. جمع­آوری داده­ها با استفاده از نسخه کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ-SF)­(یانگ، ۱۹۹۸)، پرسشنامه دلبستگی والدین و همسالان (IPPA) (آرمسدن و گرینبرگ، ۱۹۸۷) و پرسشنامه ضربه عشق (LTI) (راس، ۱۹۹۹) انجام شد. روش تحلیل این پژوهش، مدل معادلات ساختاری بود. پس از اصلاح مدل و حذف روابط غیرمعنادار، نتایج نشان داد که ارتباط با والدین بر ادراک ترومای عشق اثر منفی دارد. همچنین اعتماد به والدین و بیگانگی از والدین  بر طرحواره­های حوزه طرد اثر مستقیم و معنادار دارند (۰۵/۰>P). طرحواره­های حوزه طرد بر ادراک ترومای عشق اثر مثبت و معنادار دارند. همچنین نتایج نشان داد که اعتماد به والدین و بیگانگی از والدین با میانجی­گری طرحواره­های حوزه طرد بر ادراک ترومای عشق به­ترتیب اثر منفی و مثبت معنادار دارند (۰۵/۰>P). همچنین نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوب برخوردار بود. از یافته­های فوق می­توان نتیجه گرفت که ادراک ترومای عشق تحت تاثیر دلبستگی به والدین و طرحواره­های حوزه طرد بود، بنابراین اجرای مداخلات درمانی با هدف بهبود این عوامل پیشنهاد می­شود.
سمیه تاج، مسعود شهبازی، کبری کاظمیان مقدم، مریم غلام زاده جفره،
سال ۱۳، شماره ۳ - ( ۳-۱۴۰۳ )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر، تعیین زوج ­درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت نسبت به طرد و نشانگان برانگیختگی جنسی زوجین بود. روش پژوهش، آزمایشی تک موردی از نوع طرح­های خط پایه چندگانه ناهمزمان است. جامعه­ آماری این پژوهش را کلیه زوج­های دارای مشکلات زناشویی مراجعه­­کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در سال ۱۴۰۱ بوده که درنهایت ۳ زوج (۶ نفر) به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‏آوری داده­ها از پرسشنامه حساسیت به طرد (RSQ، برنسون و همکاران، ۲۰۰۹) و مقیاس تمایل جنسی (SDS، هالبرت، ۱۹۹۲) استفاده شد. پکیج­ درمان (زوج­درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد) در ۱۲ جلسه و ۴ مرحله خط پایه و پیگیری اول ۴۵ روزه و پیگیری دوم ۳ ماهه در مورد شرکت­کننده­ها اعمال شد. نتایج با استفاده از شاخص تغییر پایا، ترسیم دیداری و درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج تحلیل‌ها نشان داد که مواجهه زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در حساسیت نسبت به طرد و افزایش نشانگان برانگیختگی جنسی زوج­ها از نظر بالینی و آماری (۰۵/۰>p) معنی‌دار است و این اثرگذاری در طول زمان تداوم داشت. براین اساس استفاده از این مداخله زوج‌درمانی می‌تواند به طور معناداری موجب کاهش مشکلات زناشویی مانند حساسیت نسبت به طرد شود و از سوی دیگر از طریق افزایش نشانگان برانگیختگی جنسی به بهبود صمیمیت زوج­ها به ویژه صمیمیت جنسی کمک کند.
ناژین ربیعی، افسانه قنبری پناه، رویا کوچک انتظار، شیرین کوشکی،
سال ۱۳، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی رضایت زناشویی در رابطه میان طرحواره‌های ناسازگار اولیه و تعهد زناشویی در زنان متاهل بود. روش پژوهشی توصیفی‌‌‌-‌همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره تحت نظارت بهزیستی شیراز در سال­های ۱۳۹۸-۱۴۰۰ بود که از بین آنها ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه و با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان، پرسشنامه‌های طرحواره‌های ناسازگار اولیه یانگ، فرم کوتاه (YSQ-SF، یانگ، ۱۹۹۸)، مقیاس رضایت زناشویی انریچ (EMS، فاورز و السون، ۱۹۹۳)، پرسشنامه تعهد زناشویی (DCI، آدامز و جونز، ۱۹۹۷) را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار است. یافته‌ها حاکی از آن بود که اثر مستقیم حوزه‌های بریدگی و طرد (۰۵/۰>p) و دیگر‌ جهت‌‌مندی (۰۱/۰>p) بر تعهد زناشویی، و اثر مستقیم رضایت زناشویی (۰۰۱/۰>p) بر تعهد زناشویی معنادار است. همچنین رضایت زناشویی، رابطه میان حوزه‌های بریدگی و طرد (۰۵/۰>p) و دیگر جهت‌‌مندی (۰۱/۰>p) با تعهد زناشویی را میانجی‌گری می‌کند. از یافته‌های فوق می‌توان نتیجه گرفت که طرحواره‌های ناسازگار اولیه با توجه به نقش میانجی رضایت زناشویی می‌توانند تبیین‌کننده تعهد زناشویی در زنان متاهل باشند.
ساناز بی­ شیوه، دکتر بهمن اکبری،
سال ۱۳، شماره ۷ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده

هدف از این مطالعه تعیین نقش میانجی نگرانی از طرد در رابطه بین تجربه غفلت در کودکی و رفتارهای پرخاشگرانه در نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیه دانش­آموزان دختر متوسطه اول شهر صومعه سرا در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل دادند.  ۲۶۰ دانش آموز دختر به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای مشارکت داشتند. برای جمع­آوری اطلاعات  از پرسشنامه­ی پرخاشگری (AQ) باس و پری (۱۹۹۲)، پرسشنامه­ی حساسیت به طرد (RSQ) داونی و فلدمن (۱۹۹۶) و پرسشنامه­ی ترومای کودکی (CTQ) برنستاین و همکاران (۲۰۰۳) استفاده شد. به منظور تحلیل داده­ها از روش مدل­یابی معادلات ساختاری و بوت استرپ استفاده شد. نتایج ضرایب مسیر بیانگر این بود که مدل پیشنهادی در مجموع ۴۰% از واریانس پرخاشگری را در شرکت­کنندگان پیش­بینی می­کند و از برازش مطلوب برخوردار بود. نتایج نشان داد که اثر مستقیم تجربه غفلت و نگرانی از طرد بر پرخاشگری معنادار بود، همچنین اثر مستقیم تجربه غفلت بر نگرانی از طرد معنادار بود (۰۵/۰>P). نتایج دیگر نشان داد که نگرانی از طرد بین تجربه غفلت در دوران کودکی و پرخاشگری نقش میانجی دارد (۰۵/۰>P). نتایج این مطالعه دلالت بر این داشت که تجربه غفلت در دوران کودکی می­تواند موجب افزایش رفتارهای پرخاشگرانه در نوجوانان گردد؛ همچنین این رابطه می­تواند به واسطه افزایش نگرانی از طرد واسطه­گری شود.
حسین عباسی، دکتر قمر کیانی،
سال ۱۳، شماره ۹ - ( ۱۱-۱۴۰۳ )
چکیده

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی نگرانی از تصویر بدنی بر اساس حساسیت طرد، مکانیسم‌های دفاعی و عزت نفس جنسی در افراد مراجعه‌کننده به باشگاه‌های بدن‌سازی زنجان انجام شد. مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری تمامی مردان مراجعه‌کننده به باشگاه‌های بدن‌سازی شهر زنجان در سال ۱۴۰۲ بودند. از این جامعه تعداد ۳۸۴ نفر بر اساس فرمول کوکران به روش انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌های پژوهش پرسشنامه نگرانی از تصویر بدن (BICQ) لیتلتون و همکاران (۲۰۰۵)، پرسشنامه حساسیت طرد(RSQ) داونی و فلدمن (۱۹۹۶)، پرسشنامه مکانیسم‌های دفاعی(DMQ) اندروز و همکاران (۱۹۹۳) و پرسشنامه عزت نفس جنسی(SSEQ) بازل و رزتال (۱۹۹۶) بود. برای تحلیل داده­ها از رگسیون چند متغیره استفاده شد.  نتایج نشان داد که حساسیت طرد ، مکانیسم‌های دفاعی و عزت نفس جنسی توانستند در سه گام، ۲۴ درصد از واریانس نگرانی از تصویر بدنی مردان را تبیین نمایند (۰۵/۰>p). باتوجه به یافته­ها می‌توان مداخلاتی را با هدف بهبود حساسیت به طرد، مکانیزم­های دفاعی و عزت نفس جنسی به منظور کاهش نگرانی از تصویر بدنی در مردان طراحی و اجرا نمود.
سهیل ابوسعیدی جیرفتی، مجید محمود علیلو، فرید نشاط قراملکی، هومان معاونی،
سال ۱۳، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۴۰۳ )
چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی همجوشی شناختی و گسلش شناختی در رابطه حساسیت به طرد و بی‌اشتهایی عصبی در دختران جوان انجام گرفت. طرح این مطالعه توصیفی/ همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه تبریز در سال۱۴۰۳ بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۳۰۷ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه تشخیصی اختلالات خوردن (EDDS) (استیک و همکاران، ۲۰۰۰)، پرسشنامه حساسیت به طرد (RSQ) (داونی و فلدمن، ۱۹۹۶) و پرسشنامه همجوشی شناختی (CFQ) (گیلاندرز و همکاران، ۲۰۱۴) بود. به ‌منظور تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل مسیر استفاده گردید.   یافته‌ها نشان داد مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است. نتایج نشان داد بین حساسیت به طرد و بی‌اشتهایی عصبی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰۱/۰p<)، همچنین بین همجوشی شناختی با بی‌اشتهایی عصبی رابطه مثبت و معنی‌داری یافت شد (۰۱/۰p<)، اما بین گسلش شناختی با بی‌اشتهایی عصبی رابطه معنی‌داری وجود نداشت (۰۱/۰<p). اثر غیرمستقیم حساسیت به طرد به واسطه همجوشی شناختی بر بی‌اشتهایی عصبی مثبت و معنادار بود (۰۱/۰p<) .اما گسلش شناختی، رابطه حساسیت به طرد و بی‌اشتهایی عصبی را میانجی‌گری نکرد (۰۱/۰<p). متخصصان حوزه سلامت روان با تکیه بر این مدل می‌توانند از مداخلات درمانی مبتنی بر همجوشی شناختی و فاصله‌گیری شناختی در اختلال بی‌اشتهایی عصبی استفاده کنند.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی رویش روان شناسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ)

Designed & Developed by : Yektaweb