پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش سبکهای فرزندپروری و عوامل شخصیتی والدین در پیشبینی اختلالات رفتاری کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی بود که به روش همبستگی از نوع مدل پیشبینی انجام گرفت و جامعه آماری آن را کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری مراجعهکننده به مراکز آموزشی و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری شهرستانهای استان تهران در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل دادند. با روش نمونهگیری هدفمند و داوطلبانه، 130 نفر به عنوان نمونه وارد شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه شیوههای فرزندپروری بامریند، پرسشنامه شخصیتی نئو و سیاهه رفتاری کودک برای سنین 18-6 نظام سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ بود. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین تنها سبک فرزندپروری سهلگیرانه همبستگی منفی و معناداری با مشکلات برونسازیشده کودکان LD دارد. در این پژوهش با توجه به نتایج به دست آمده، سبک فرزندپروری سهلگیرانه پیشبینیکنندههای معناداری برای اختلالات رفتاری در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری هستند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |