BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://frooyesh.ir/article-1-3776-fa.html
2- استادیار گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران. ،
3- استادیار گروه روانشناسی، واحد بوشهر ، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران. استادیار دانشگاه پیام نور، بوشهر، ایران.
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر بر احساس شرم درونی‌شده، اجتناب تجربه‌ای و بدتنظیمی هیجان در زنان خشونت‌دیده انجام پذیرفت. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع طرح‌های نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری سه ماه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی زنان قربانی خشونت خانگی که در سال 99-1398 عضو خانه‌های امن شیراز بود که به روش هدفمند 30 نفر انتخاب و به روش تصادفی در گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه بدتنظیمی هیجان گارنفسکی و همکاران (CERQ، 2001)، اجتناب تجربه‌ای باوند و همکاران (AAQ-II، 2011) و پرسشنامه شرم درونی‌شده کوک (ISS، 1987) بود. گروه آزمایش مداخله ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر هافمن و همکاران (2014) در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای هفته‌ای 2 بار دریافت کرد و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با نرم‌افزار spss-26 انجام شد. نتایج تحلیل واریانس یک‌طرفه نشان داد بین نمره پس‌آزمون و پیگیری احساس شرم درونی‌شده، اجتناب تجربه‌ای و بدتنظیمی هیجان در گروه گواه و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>p). 44% احساس شرم درونی شده، 75% اجتناب تجربه‌ای و 36% بدتنظیمی هیجانی به‌وسیله درمان ذهن‌آگاهی مثبت نگر تبیین می‌شود. درنتیجه به نظر می‌رسد درمان ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر بر احساس شرم درونی‌شده، اجتناب تجربه‌ای و بدتنظیمی هیجان مؤثر است.
دریافت: 1401/1/28 | پذیرش: 1401/4/23 | انتشار الکترونیک: 1401/7/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
