مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 12، شماره 6 - ( شهریور 1402/ پیاپی 87 1402 )
سال 12 شماره 6 صفحات 68-59 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmoudi Hamidi S, Mehrinejad S A, Moazedian A. (2023). The mediating role of self-compassion in the relationship between mentalization and emotional eating in overweight women. Rooyesh. 12(6), 59-68.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4617-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4617-fa.html
محمودی حمیدی شیوا، مهری نژاد سید ابوالقاسم، معاضدیان آمنه.(1402). نقش میانجی شفقت به خود در رابطه ذهنیسازی و خوردن هیجانی در زنان دچار اضافه وزن رویش روان شناسی 12 (6) :68-59
1- دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه وان‌شناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
2- دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روا-شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران. ،s.mehrinejad@alzahra.ac.ir
3- استادیار گروه وان‌شناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
2- دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روا-شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران. ،
3- استادیار گروه وان‌شناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
چکیده: (1390 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی شفقت به خود در رابطه ذهنیسازی و خوردن هیجانی بود. روش پژوهش توصیفی -همبستگی به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را زنان با دامنه سنی 20-50 سال دانشگاههای سطح شهر تهران دچار اضافه وزن در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل میداند. تعداد 496 نفر به روش نمونهگیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت از مقیاس غذا خوردن هیجانی (EES) آرنا و همکاران (1995)، فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود (SCS-SF) ریس و همکاران (2011) و پرسشنامه ذهنیسازی (MQ) فوناگی و همکاران (1998) بود. از تحلیل معادلات ساختاری برای تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج بیانگر برازش مطلوب مدل پژوهش بود. نتایج نشان داد که مولفههای ذهنآگاهی (اطمینان و عدم اطمینان) اثر مستقیم معناداری بر پرخوری هیجانی زنان ندارند (05/0<P)، اما به واسطه شفقت به خود بر خوردن هیجانی اثر غیرمستقیم معناداری دارند (05/0>P). این نتایج نشان میدهد که شفقت به خود با توجه به نقش ذهنیسازی میتواند تبیین کننده خوردن هیجانی در زنان دچار اضافه وزن باشد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1402/2/22 | پذیرش: 1402/2/28 | انتشار الکترونیک: 1402/6/3
دریافت: 1402/2/22 | پذیرش: 1402/2/28 | انتشار الکترونیک: 1402/6/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
