 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Iraninejad S,  Nikooy M,  Sharifirad G. 
(2024).  The relationship between parenting style and resilience with the mediation of loneliness in young people in Iranian sojourn.  Rooyesh. 13(8),  71-78. 
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5573-fa.html   
                    
                    ایرانی نژاد شهین،  نیکوی مریم،  شریفی راد غلامرضا.
(1403).  رابطه بین سبک فرزندپروری و تابآوری با میانجیگری احساس تنهایی در جوانان در غربت ایرانی  رویش روان شناسی 13 (8) :78-71URL: http://frooyesh.ir/article-1-5573-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه مشاوره، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران. 
 2- استاد تمام، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران. ، Maryamnikooy@yahoo.com
 3- استاد تمام، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (1098 مشاهده)
                    
                    
                    هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک فرزندپروری و تابآوری با میانجیگری احساس تنهایی در جوانان در غربت ایرانی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه جوانان ایرانی تشکیل دادند که در سال 1402 به دلیل مهاجرت، تحصیل، کار و غیره در غربت به سر میبردند. بنابراین با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد 200 جوان ایرانی در غربت انتخاب شدند و سپس پرسشنامهها در اختیار این جوانان قرار گرفت و تکمیل و جمعآوری گردید. ابزارهای اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامههای تابآوری (CD-RISC، کانر و دیویدسون، 2003)، سبکهای فرزندپروری (PSQ، شیفر، 1965) و احساس تنهایی (UCLQ، راسل، 1993) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافتهها نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود. سبکهای فرزندپروری محبت-طرد (008/0P=)، کنترل-آزادی (001/0P<) و احساس تنهایی  (001/0P<) بر تابآوری جوانان ایرانی اثر منفی و معناداری داشت. همچنین سبکهای فرزندپروری محبت-طرد و کنترل-آزادی  بر احساس تنهایی جوانان ایرانی اثر مثبت و معناداری داشتند (001/0P<). با ورود متغیر احساس تنهایی به مدل اثر غیرمستقیم سبکهای فرزندپروری محبت-طرد و کنترل-آزادی بر تابآوری به صورت منفی و معنادار شد (001/0P<). نتایج این پژوهش اهمیت رفتارهای فرزندپروری نامناسب والدین را در شکلگیری یا افزایش احساس تنهایی و در نهایت تابآوری پایین جوانان ایرانی در غربت نشان داد.
 
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مقاله:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
روانشناسی اجتماعی  دریافت: 1403/5/19 | پذیرش: 1403/6/16 | انتشار الکترونیک: 1403/9/20